Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/4562 Esas 2019/414 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisinin 27.11.2010 tarihinde, davalıya zorunlu mali mesuliyet sigortalı motorsiklette yaptığı tek taraflı kazada vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla her bir davacı için 1.000,00"er TL"den 4.000,00 TL maddi tazminat ile 2.000,00 TL cenaze ve defin giderinin kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında anne ve baba için maddi tazminat talebini toplamda 69.591,64 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile; anne ve baba için ayrı ayrı 33.795,82"er TL maddi tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile bu davacılara verilmesine, murisin kardeşleri olan diğer davacıların taleplerinin reddine, 2.000,00 TL cenaze ve defin giderinin davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile HUMK’ye eklenen ek madde 4 ile aynı Yasa"nın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden ... ve ... yönünden reddedilen maddi tazminata dair vekalet ücreti miktarı itibarı ile kararı temyiz eden davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde ve özellikle, uzman bilirkişice düzenlenen maddi tazminata ilişkin raporun hükme esas alınmasında, bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin reddedilen maddi tazminata dair vekalet ücretine ilişkin temyiz dilekçesinin (isteminin) REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 4.756,10 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 21/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.