MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı bankada şube müdür yardımcısı olarak çalışmakta iken iş akdinin haksız şekilde feshedilmesi üzerine işe iade istemi ile dava açtığını, 21.02.2013 tarihinde işe iadesi yönünde verilen kararın Yargıtay denetiminden geçerek 03.05.2013 tarihinde kesinleştiğini, yasal süresi içinde işe başlamak için başvuruda bulunmasına karşın işe başlatılmadığını, davacıya 26.07.2013 tarihinde işe iade davasının mali sonuçları ile kıdem ve ihbar tazminatına mahsuben ödeme yapıldığını ancak eksik olduğunu ileri sürerek, fark kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik ücret alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı def"inde bulunarak davacının ödenmeyen alacağı kalmadığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az on beş dakika, dört saatten fazla ve yedi buçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedi buçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedi buçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanunu"nun 63. maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi on bir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedi buçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok on bir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde on bir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, on bir saatten fazla çalışmalarda ise en az bir buçuk saat olarak verilmelidir.Somut olayda; davalı banka nezdinde şube müdür yardımcısı olarak çalışan davacı fazla çalışma ücret alacaklarının ödenmediğini iddia etmiş, davalı vekili ise taraflar arasındaki iş sözleşmesine göre fazla çalışma karşılığı ücretlerin aylık ücrete dahil olduğunu, davacının yıllık 270 saati aşan fazla çalışmasının olmadığını, taleplerin haksız bulunduğunu savunmuştur. Hükme dayanak alınan bilirkişi ek raporunda; davacının ayın iki haftasında 5 gün 08:30-20:00 saatleri arasında 11.5 saat, yarım saat ara dinlenme ile 11 saat çalışarak, haftalık 10 saat fazla çalışma yaptığı, ayın diğer iki haftasında ise buna ilave olarak cumartesi günleri de 6 saat daha ara vermeden çalıştığı, buna göre yılda 26x10 + 26x16= 676 saat fazla çalışma yaptığı, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin aylık ücrete dahil olması nedeniyle mahsubu neticesinde ise yıllık 406 saat, haftalık ortalama 8,5 saat fazla çalışma yapıldığı belirlenmesiyle fazla çalışma alacağı hesaplaması yapılmıştır. Ne var ki; davacı tanığı ..."ın ara dinlenme konusunda bir beyanda bulunmadığı, dinlenen diğer davacı tanığı ..."nin ise "çalışma süresince mola olmadığı" yönündeki beyanının ise hayatın olağan akışı ile uyumlu bulunmaması nedeniyle dikkate alınamayacağı anlaşılmış olup, dava konusu fazla çalışmanın yukarıda açıklanan yasal ara dinlenme süreleri ve sözleşmedeki yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin aylık ücrete dahil olduğu hükmü gözetilerek değerlendirilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.