MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalıya ait işyerinde 01.05.2006-31.10.2009 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının iş sözleşmesini kendi isteği ile sonlandırdığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı vekilinin temyizi üzerine dairemizin 04.02.2014 tarihli 2013/3020 esas-2014/1366 karar sayılı ilamı ile"" fazla çalışma ücretinin günlük 14 saatlik çalışma süresi üzerinden belirlenmesi ve davacının tüm hafta tatillerinde çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaplama doğrultusunda karar verilmesi isabetsiz olup bu husus bozmayı gerektirmiştir. "" gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyulmuş, yeniden yapılan yargılama bozma ilamı uyarınca davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda; davacının fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak kısmi dava açtığı, dava dilekçesinde talep ettiği miktarlar için dava tarihinden itibaren faiz talep ettiği anlaşılmıştır. Mahkemece bu yön gözetilmeksizin alacakların tümüne dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmesi doğru olmayıp bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararda hüküm fıkrasında yazılı olan ;
“2- 2.346,96 TL (brüt) ihbar tazminatı alacağının dava tarihi olan 01.09.2010 tarihinden itibaren işleyecek kanuni faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
3- 1.760,22 TL (brüt) yıllık ücreti izin alacağının dava tarihi olan 01.09.2010 tarihinden itibaren işleyecek kanuni faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
4- 1.011,97 TL (brüt) ulusal bayram ve genel tatil günleri alacağının dava tarihi olan 01.09.2010 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
5- 2.280,76 TL (brüt) fazla mesai alacağının dava tarihi olan 01.09.2010 tarihinden itibaren itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
fıkralarının çıkarılarak yerine;
“2- 2.346,96 TL (brüt) ihbar tazminatı alacağının 100,00 TL"lik kısmına, dava tarihi olan 01.09.2010 tarihinden itibaren, bakiyesine ıslah tarihi olan 17.10.2012 tarihinden itibaren işleyecek kanuni faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
3- 1.760,22 TL (brüt) yıllık ücreti izin alacağının 300,00 TL"lik kısmına dava tarihi olan 01.09.2010 tarihinden itibaren, bakiyesine ıslah tarihi olan 17.10.2012 tarihinden tarihinden itibaren işleyecek kanuni faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
4- 1.011,97 TL (brüt) ulusal bayram ve genel tatil günleri alacağının 200,00 TL"lik kısmına dava tarihi olan 01.09.2010 tarihinden itibaren, bakiyesine ıslah tarihi olan 17.10.2012 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
5- 2.280,76 TL (brüt) fazla mesai alacağının 200,00 TL"lik kısmına dava tarihi olan 01.09.2010 tarihinden itibaren, bakiyesine ıslah tarihi olan 17.10.2012 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” fıkralarının yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.