Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/11559 Esas 2016/11066 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11559
Karar No: 2016/11066
Karar Tarihi: 22.12.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/11559 Esas 2016/11066 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 6 milyon Euro tutarında bir çeki kullanarak dolandırıcılık yapmakla suçlanmıştır. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 2 yıl 6 ay hapis ve 15.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmıştır. Mahkeme, sanığın TCK'nın 157/1, 61/1-a, 52/2, 52/4, 53 maddeleri uyarınca belirli haklardan yoksun bırakılmasına da karar vermiştir.
TCK'nın 157/1 maddesi, dolandırıcılık suçunu düzenlemektedir. Suç, başkasını aldatarak onun veya başkasının malvarlığına zarar vermek amacıyla işlenebilir. 61/1-a maddesi, cezanın artırılmasını düzenlemektedir. 52/2 maddesi, dolandırıcılığın cezasını belirlemektedir. 52/4 maddesi, cezanın belirli durumlarda artırılmasını sağlamaktadır. 53 maddesi, belirli haklardan yoksun bırakma cezasını düzenlemektedir.

23. Ceza Dairesi 2015/11559 E. , 2016/11066 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 61/1-a, 52/2, 52/4, 53 maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 15.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, belirli haklardan yoksun bırakılmasına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, alınan kriminal rapora göre yazıcı çıktısı niteliğinde olan suça konu 6.000.000 Euro"luk çeki kullanmak suretiyle katılanlardan menfaat temin etmeye çalıştığı iddia olunması karşısında, ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 28/12/2004 gün ve 2004/173-228 sayılı kararında da açıklandığı üzere dolandırıcılık suçunun bankasının maddi varlığı olan çek kullanılmak suretiyle işlendiğinin iddia ve kabul olunması; eylemin TCK’nın 158/1-f maddesinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi yerine, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320. sayılı Kanun"un 6723. sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/12/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.