Danıştay 3. Daire 2019/1513 Esas 2021/3059 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/1513
Karar No : 2021/3059

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … İnşaat Mimarlık Mühendislik Yapı Malzemeleri Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU :… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının, 2014 yılında gerçekleştirdiği indirimli orana tabi konut teslimlerden kaynaklanan katma değer vergisi iade alacağının katma değer vergisi iadesi tasdik raporuna istinaden iadesi talebinin reddine yönelik … tarih ve … sayılı işlemin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 30/12/2007 tarih ve 26742 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 2007/13033 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile net alanı 150 metrekareye kadar olan konut teslimlerinde katma değer vergisi oranının %1 olarak belirlendiği, 02/11/1985 tarih ve 18916 mükerrer sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Planlı Alanlar Tip İmar Yönetmeliği'nin 16. maddesinin 41. bendinde "Bağımsız Bölüm Net Alanı"nın tanımının yapıldığı ve net alan hesabına balkonların dahil edilmediği, davalı idarece, 26/04/2014 tarih ve 28983 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliği'nin yürürlük tarihi olan 01/05/2014 tarihinden sonraki konut teslimlerinde net alan hesabında Planlı Alanlar Tip İmar Yönetmeliği'nin dikkate alınacağı, 01/05/2014 tarihinden önceki konut teslimleri yönünden ise, net alan hesabında 30 seri nolu Katma Değer Vergisi Genel Tebliğinin dikkate alınması suretiyle 3,02 m2 açık çıkma ya da fransız balkonu olarak tanımlanan alanın faydalı alan kapsamında net kullanım alanına dahil edileceği, 01/05/2014 tarihinden önceki konut teslimlerine ilişkin olarak davacı tarafından düzenlenen faturalarda katma değer vergisi oranının %1 olarak hesaplandığı, ancak 3,02 metrekare açık çıkma ya da fransız balkonu olarak tanımlanan alanın faydalı alan kapsamında meskenin net kullanım alanına dahil edilmesi neticesinde dairelerin net alanı 150 metrekareyi aştığından %18 olarak düzeltilmesi gerektiğinin belirtildiğinin anlaşıldığı olayda, Danıştay Dördüncü Dairesinin 02/03/2017 tarih ve E:2014/4835, K:2017/2170 sayılı kararıyla, 26/04/2014 tarih ve 28983 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliği'nin III. Matrah, Nispet ve Oran Başlıklı bölümünün B. Oran alt bölümünde yer verilen 2. İndirimli Orana Tabi Bazı Mal ve Hizmetlere İlişkin Açıklamalar başlıklı düzenlemenin "2.1.3. Net alan" başlıklı kısmının iptaline karar verildiği, bu nedenle, 01/05/2014 tarihinden önceki konut teslimleri yönünden de net alanının hesaplanmasında, Planlı Alanlar Tip İmar Yönetmeliği'nde yer verilen düzenlemenin dikkate alınması zorunlu olduğundan dava konusu işlemde hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle işlem iptal edilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 26/04/2014 tarih ve 28983 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliği'nin yürürlük tarihi olan 01/05/2014 tarihinden önceki konut teslimlerinde de net alan hesabında 30 seri nolu Katma Değer Vergisi Genel Tebliğinin dikkate alınması gerektiği, söz konusu tarihten sonraki konut teslimlerine ilişkin olarak idarelerince yapılan hesaplamanın ise hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'UN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 11/06/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.