Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4122 Esas 2020/743 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4122
Karar No: 2020/743
Karar Tarihi: 05.02.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4122 Esas 2020/743 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 2015 yılında sanığın aracında uyuşturucu madde bulundurduğu gerekçesiyle mahkumiyet kararı vermiş. Ancak daha sonra yapılan araştırmada sanığın daha önce aynı suçtan dolayı başka bir davada ceza aldığı ve tedavi/denetimli serbestlik tedbiri bulunmadığı ortaya çıkmış. Bu nedenle 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanması için gerekli şartların oluşmadığı belirtilmiş. Yargılama sürecinin kanuna uygun olduğu ve delillerin vicdani kanıyla uyumlu şekilde değerlendirildiği gerekçesiyle sanığın temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri: 6545 sayılı Kanun’un 68. maddesi, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası ve 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2019/4122 E. , 2020/743 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER
Mahkeme :.... 45. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Mahkûmiyete yönelik 30/04/2015 tarihli hükmün gerekçesinde suçun sübutuna ilişkin gerekçeye kısaca yer verildiği, uyuşturucu maddenin sanığın sürücüsü olduğu araç içerisinde şoför koltuğunun bulunduğu tavan arasında ele geçirilmiş olması ve sanığın suçu ikrarı dikkate alındığında gerekçeye ilişkin tebliğnamede yer alan bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.