Mahkemesi :Sulh Ceza
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbiri

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Anayasa"nın 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm ve kararlarda, başvurulacak kanun yolu, başvuru yapılacak mercii ve süresinin açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmektedir.

5237 sayılı TCK"nın 191/2. maddesi uyarınca verilen "tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararların, aynı maddenin son cümlesi gereği durma niteliğinde bir karar olması ve bu kararlara karşı 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca itiraz yoluna başvurulmasının olanaklı olması karşısında; devam eden yargılama sırasında sanık hakkında 14.04.2008 tarihli celsede ara karar ile 191/2. maddesi uyarınca verilen denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına yönelik karara karşı sanığa herhangi bir itiraz hakkının tanınmaması nedeniyle kararın kesinleşmediği, kesinleşmeyen karara ilişkin yapılan infaz işlemlerinin ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen 22.06.2009 tarihli mahkûmiyet hükmünün hukuki değerinin bulunmadığı kabul edilerek, sanığın 01.07.2009 tarihli dilekçesinin 14.04.2008 tarihli celsede ara karar ile verilen denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karara yönelik itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;


./..



-2-


Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.