Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/5408 Esas 2019/7521 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5408
Karar No: 2019/7521
Karar Tarihi: 16.12.2019

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/5408 Esas 2019/7521 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi'nde açılan davada, kısıtlı aday için vasi atanmasına ilişkin olarak, farklı bölge adliye mahkemelerinin yargı çevresinde kalan mahkemelerin karşılıklı olarak yetkisizlik kararı vermesi nedeniyle yargı yerinin belirlenmesi gerekmektedir. Kararın sonucunda, Türk Medenî Kanununun 411. maddesi uyarınca, vesayet işlerinde yetki kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince, bölge adliye mahkemelerinin görevi, yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmektir. Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Medenî Kanununun 19/1, 22, 411 ve 4721 sayılı TMK'nın 405. maddesi.
20. Hukuk Dairesi         2019/5408 E.  ,  2019/7521 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ:Sulh Hukuk Mahkemesi
    Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada ...ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevi yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
    K A R A R
    Dava, 4721 sayılı TMK"nın 405. maddesi uyarınca vasi atanmasına ilişkidir.
    .... kısıtlı adayının MERNİS adresinin “....” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
    .... Mahkemesince kısıtlı adayının yerleşim yeri adresinin “....” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
    Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir.” Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” Yine aynı Kanunun 22. maddesi uyarınca "Bir öğretim kurumuna devam etmek için bir yerde bulunma ya da eğitim, sağlık, bakım veya ceza kurumuna konulma, yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmaz.”
    Her ne kadar TMK’nın 22. maddesinde bakım kurumuna konulmanın yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmayacağı düzenlenmişse de; dosya kapsamından %70 oranında engelli, ilgilenecek kimsesi olmayan, 10.10.2006 tarihinden itibaren kurum bakımında olan kısıtlı adayının, 16.02.2011 tarihinden itibaren .... kaldığı ve bakım ve gözetiminin sürekli olarak bakım evinde gerçekleştirildiği ve dolayısıyla bakım evinde sürekli yerleşmek amacıyla bulunduğu anlaşıldığından uyuşmazlığın ..... görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince ....YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 16/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.