14. Ceza Dairesi 2015/10254 E. , 2019/9324 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000,00 TL’ye kadar (3.000,00 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, verilen cezaların miktarı itibarıyla CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olan hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığından, sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ... hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında TCK"nın 103/2. maddesi gereğince belirlenen 3 yıl 6 ay hapis cezasının aynı Kanunun 62. maddesi ile 1/6 oranında indirilmesi sırasında 2 yıl 11 ay yerine 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekili ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca sanık hakkında TCK"nın 103. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümdeki " 3 yıl 1 ay 15 gün " ibaresinin çıkartılarak yerine “2 yıl 11 ay” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise;
Olay tarihinde sanığın, kendi rızası ile evine gelen mağdureye nitelikli cinsel saldırıda bulunduğu ve eylemden sonra mağdurenin gitmesine engel olmadığı aksine onu dışarı çıkardığı gözönüne alındığında, eylemle sınırlı süreyle, mağdurun iradesiyle hareket edebilme imkanının ortadan kaldırılmasının, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayacağı, kişinin vücudunun suçun konusu olması sebebiyle, mağdurun hareket edebilme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu suçun işlenemeyeceği, dosya kapsamına göre de sanığın, mağdurun hürriyetini kısıtlayan başkaca bir hareketinin bulunmadığı gözetilerek kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
