MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Asıl Karar: Mahkumiyet
Ek Karar: Temyiz isteminin reddi

5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme mercii Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğundan mahkemenin hukuken geçersiz olan 30/10/2019 tarih, 2005/954 Esas ve 2007/856 Karar sayılı temyiz isteminin reddine dair ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede gereği görüşüldü;
5271 sayılı CMK’nin 263/1. maddesi gereğince “cezaevinde bulunan hükümlünün tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceğinin” de yazılması gerektiği halde bu hususun yazılmamış olması nedeniyle; temyiz süresinin hükmün tebliğ tarihinde başlamayacağı, sanığın temyiz dilekçesinin tarihinde hükmü öğrendiği kabul edilerek, temyizinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddesinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 02/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.