Taraflar arasındaki "boşanma" davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (koca) tarafından, ziynetler ve reddedilen kendi tazminat talepleri yönünden; davalı-davacı (kadın) tarafından ise kocanın boşanma davası, kusur belirlemesi, tazminatların reddi ve ziynet ve takı alacağının reddedilen kısmı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Yapılan tahkikat ve toplanan delillerden, kocanın eşini ailesiyle birlikte oturmaya zorlayıp, ailesinin evlilik birliğine karşı müdahalesine kayıtsız kaldığı; buna karşılık kadının da kocasının olurunu almadan, hamileliğini kürtajla sonlandırdığı, böylece boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu oldukları anlaşılmaktadır. Hal böyle iken; davalı-davacı kadının boşanmada ağır kusurlu olduğunun kabulü doğru değilse de; eşit kusur halinde de her iki tarafın davasının Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi uyarınca kabul edilip, boşanmaya karar verileceğinden; kocanın boşanma davasının kabulü bu itibarla sonucu bakımından doğru bulunmuş, kadının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersiz bulunmuştur.
2-Davacı-davalı koca, davalı-davacı kadının bileşen boşanma davasında 02.06.2011 tarihli dilekçe ile karşı boşanma davası açmış ve boşanmanın eki niteliğinde maddi ve manevi tazminat (TMK md. 174/1-2) talebinde bulunmuştur. Davacı-davalı kocanın tazminat talepleri hakkında olumlu-olumsuz bir karar verilmemesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir (HMK md. 26).
3-Davalı-davacı kadın ziynet eşyaları yönünden 5000 TL takı parası yönünden ise 1310 TL olmak üzere toplam 6310 TL için alacak talebini kanıtladığı halde; mahkemece sadece ziynet eşyası yönünden talebine karar verilmesi de doğru olmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davacı-davalı koca yararına, 3. bentte gösterilen sebeple de davalı-davacı kadın yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.01.2013 (Salı)