Taraflar arasındaki "boşanma" ve "nafaka" davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı (koca) tarafından her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı (koca)"nın tedbir nafakasına ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
2-Yapılan tahkikat ve toplanan delillerden, davacı-davalı kocanın eşine ağır sözlerle hakaret ettiği ve onu istemediğini söylediği davalı-davacı kadının da yaşlı olan kocasının hastalık ve bakımıyla ilgili birlik görevlerini ağır surette ihmal ettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu olaylara göre evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı ve ortak hayatın devamına imkan kalmadığı, bu sonuca ulaşılmasında tarafların eşit kusurlu oldukları anlaşılmaktadır. Davacı-davalı kocanın, boşanma davası yönünden Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesindeki koşullar gerçekleştiğinden; kabulü ile boşanmaya karar verilmesi gerekirken; ret kararı verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, davacı-davalı (koca)"nın tedbir nafakasına ilişkin temyiz itirazlarının yukarıda l. bentte gösterilen sebeple reddi ile hükmün bu bölümünün ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.01.2013 (Salı)