Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/356 Esas 2015/239 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/356
Karar No: 2015/239
Karar Tarihi: 22.04.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/356 Esas 2015/239 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir iş yerine geceleyin kepenklerin zorlanarak girilmesi eyleminin hırsızlık suçunu oluşturduğuna ve sanığın bu suçu işlediğine hükmetti. Ayrıca, geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal etmeye teşebbüs ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu belirtilerek, bu suçların da şikayet ve uzlaşma hususları dikkate alınarak uygulama yapılarak sanık lehine değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Mahkemenin verdiği hapis cezasına mahkumiyet kararının yasal sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmediği ancak infaz aşamasında göz önünde bulundurulabileceği vurgulandı. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 Sayılı TCK'nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu, 765 sayılı TCK'nın 493/1. maddesinde tanımlanan suç, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143, 35 maddelerinde düzenlenen geceleyin hırsızlığa teşebbüs suçu, aynı yasanın 116/2-4, 35, 151/1. maddelerinde tanımlanan geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal etmeye teşebbüs ve mala zarar verme suçları olarak belirtiliyor.

22. Ceza Dairesi 2015/356 E. , 2015/239 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hırsızlık eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
5237 Sayılı TCK"nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesinde tanımlanan suçun öğelerinin farklı olduğu, olay gecesi saat 04.45 sıralarında müştekiye ait işyerine kepenk kilitlerinin zorlanarak girilmeye çalışılması şeklindeki eylemin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 35 maddelerinde düzenlenen geceleyin hırsızlığa teşebbüs suçunun yanında aynı Yasanın 116/2-4, 35, 151/1. maddelerinde tanımlanan geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal etmeye teşebbüs ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğunun anlaşılması karşısında; bu suçlardan da şikayet ve uzlaşma hususları dikkate alınmak kaydıyla uygulama yapılmak suretiyle lehe yasa değerlendirmesi yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, yapılan uygulama sonucu 5237 sayılı TCK"ya göre kurulan hükmün sanık lehine olması ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle; hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmemesi ise infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmadığı,
Eleştiri dışında cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 22/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.