Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10931 Esas 2019/5572 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın mağduru yaralamasında netice sebebiyle ağırlaşmış yaralama niteliğindeki "yüzde sabit iz"in adli tıp kriterleri ve Dairemiz uygulamalarına göre basit tıbbi müdahale ile giderilmesi mümkün bulunmadığı gözetilip, temel cezanın 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca tayin olunması gerekirken yazılı şekilde TCK"nin 86/2. maddesi uyarınca tayin edilmiş ise de; bu husus, sanık hakkında TCK"nin 86/2, 86/3-e, 87/1-c maddeleri uyarınca belirlenen cezanın TCK"nin 87/1-son maddesi uyarınca 5 yıla çıkartılması nedeniyle sonuç ceza doğru belirlendiğinden ve sanığın cezasından, "görgü tanığı bulunmayan olayda müşteki-sanık ..."ın önce Mehmet"in kendisine saldırıp vurduğunu savunduğu, bu yöndeki savunmanın aksini gösterir delil bulunmadığı gibi bir ölçüde hakkında tanzim edilen doktor raporu ile doğrulandığı anlaşıldığından" şeklindeki gerekçe ile 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirim uygulanması gerekirken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde, (3/4) oranında indirim uygulanması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 18.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.