Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/13798 Esas 2018/141 Karar Sayılı İlamı

....

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, yol parası ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01/02/2009 tarihinde part-time çalışmaya başladığı davalı üniversitede 09/12/2009 tarihinden itibaren tam zamanlı çalıştığını, her yıl ücretine 100,00 TL zam yapıldığını, 21/12/2013 tarihinde istifa etmek zorunda kaldığını ve ihbar süresi sonunda 05/02/2014 tarihinde işten ayrıldığını, ikinci öğretimde girdiği dersler için ödenen ek ders ücretinin Ocak 2013 tarihinde muvafakatı alınmaksızın tek taraflı olarak aleyhine değiştirildiğini, .... Kampüsünde çalışanlar ile .... Kampüsünde çalışanlar arasında eşit işe eşit ücret uygulanmadığını, ..... çalışanlara servis verilirken, davacının çalıştığı ..... servis hizmetinin verilmediğini, yol ücreti de ödenmediğini, fazla mesai yaptığı halde fazla mesainin karşılığının verilmediğini, 2010 yılı Nisan ayı ..... kesintisinin Kuruma yatırılmadığını, bakiye yıllık izin ücreti alacağı bulunduğunu iddia ederek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, yol ücreti ve ücret alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Üniversite vekili, davacının ücret alacaklarının zamanaşımına uğradığını, işten istifa ederek ayrılan davacının sonradan çalışma şartlarında esaslı değişiklik gerekçesine dayanamayacağını ve kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, ders ücretlerinde yapılan değişikliğin yönetim hakkı kapsamında olduğunu, 6 günlük ve 1 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğini, Tuzla Kampüsü lokasyon olarak yerleşim merkezine uzak ve toplu taşıma imkanı çok sınırlı olduğu için orada çalışanlara servis verildiğini, Mecidiyeköy ve Kadıköy Kampüsleri için servis olmadığını, bu konuda sözleşmede de bir hüküm bulunmadığını, uygulamanın da baştan itibaren bu şekilde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı Üniversite vekili temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1-Gerekçeli karar başlığında davalı Üniversitenin adının yanında "..... Kampüsü" şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Üniversitenin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Davacı iş akdini 11.12.2013 tarihli dilekçesi ile davalı işverene yasal olarak vermesi gereken ihbar sürelerine de uyarak feshetmiş, bu feshinde herhangi bir neden belirtmemiş, haklı neden göstermemiştir. İhbar süresinin bitimi üzerine davalı işveren istifa dilekçesini işleme koyarak davacının çıkış işlemlerini yapmıştır. Feshin fiilen de gerçekleşmesinden sonra davacı işçi bu defa 13.02.2014 tarihli ihtarnamesi ve 19.03.2014 tarihli dava dilekçesi ile istifa dilekçesinde değinmediği haklı fesih sebepleri ileri sürerek iş bu davada kıdem tazminatı talep etmiştir.
Taraflar fesih sebebi ile bağlı olup, fesih sebebinin sonradan değiştirilmesi mümkün değildir.
Somut olay bakımından, davacı istifa ederken sadece fesih sebebini bildirmemekle kalmamış, bir adım daha ileri giderek feshinin haklı bir nedeni olmadığını kabul anlamına gelecek şekilde işverene önel vermiştir. Bu durum karşısında davacı işçinin iş akdini haklı nedenle feshettiği kabul edilemez.
Açıklanan gerekçeyle davacının kıdem tazminatı talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
4-Davalı ... Rektörlüğü’nün 2547 Sayılı Yasa’nın 56/b maddesi gereğince harçtan muaf olduğu gözetilmeksizin aleyhine harç yükletilmesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 15/01/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.







GNU