MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki "menfi tespit" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince asıl ve birleşen davaların kabulüne dair verilen 21.03.2016 gün ve 2015/561 E. 2016/222 K. sayılı kararın incelenmesi davalılar Halkbank A.Ş. ve Vakıfbank A.Ş. vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 10.05.2017 gün ve 2016/9238 E. 2017/3637 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.


HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı davalılar Halkbank A.Ş. ve Vakıfbank A.Ş. vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Nispi harca tabi davanın kabulüne/kısmen kabulüne ilişkin kararın davalı tarafından temyizi halinde, mahkemece hüküm altına alınan miktar üzerinden hesaplanacak nispi karar harcının dörtte biri oranındaki temyiz ilam harcı ve temyiz başvuru harcı alınmalıdır.
Somut olaya gelince;
Mahkemece asıl ve birleşen davadaki istemlerin kabulüne dair kararı temyiz eden davalılar Halkbank A.Ş. ve Vakıfbank A.Ş. vekillerinin süresi içerisinde temyiz dilekçelerini ibraz ettikleri ve aynı tarih içerisinde hakim tarafından havalesi yapılarak temyiz defterine kayıt edildiği ancak temyiz başvuru harcı ile nispi karar harcının yatırılmadığı anlaşılmaktadır.
696 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede davalılar Halkbank A.Ş. ve Vakıfbank A.Ş. aleyhine açılan davalar bakımından harç muafiyeti getirildiğine ilişkin bir düzenleme bulunmadığı, getirilen harç muafiyetinin davalı bankalarca kredi alacaklarının tahsili amacı ile açılmış ve açılacak dava veya takiplerle ilgili olup, somut olayda davalı durumundaki Halkbank A.Ş. ve Vakıfbank A.Ş."nin sözü geçen yasa hükmündeki muafiyetten yararlanamayacağı, harç muafiyetinin de dava konusu işlem ve davalılar yönünden uygulanabilirliğinin bulunmadığı belirgin olduğuna göre; temyiz isteminin incelenmesi için direnme kararında hüküm altına alınan asıl ve birleşen davadaki miktarlar dikkate alınarak hesaplanacak nispi karar harcının ¼ oranında nispi temyiz ilam harcının ve temyiz yoluna başvurma harcının tahsili gerekir.
25.01.1985 günlü 1984/5 Esas ve 1985/1 sayılı Y.İ.B. Kararı uyarınca temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenlerden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmemiş olduğundan nisbi harca tabi olmasına rağmen harç alınmadan temyiz defterine kayıt edilen temyiz dilekçeleri hakkında 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK.nun 434. maddesi uyarınca işlem yapılmak ve nisbi harç ile temyiz yoluna başvurma harcı alınmak üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
2- Direnmeye ilişkin gerekçeli kararın davalı Çalıklar Ulaştırma Nak. San. Tic. Ltd. Şti.’ne tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Direnmeye ilişkin gerekçeli kararın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nu “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan HUMK’nun 433. maddesi gereğince davalı Çalıklar Ulaştırma Nak. San. Tic. Ltd. Şti.’ne Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir.
Açıklanan nedenlerle eksiklikler giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığı’na gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
S 0 N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 27.06.2018 gününde oy birliği ile karar verildi.