MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin, vergi iadesi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 23.08.2001 tarihinde davalı bünyesinde çalışmaya başladığını, halen çalışmaya devam ettiğini, bu güne kadar haftada 6 gün günde ortalama 16,5 saat üzerinden çalıştığını, haftada ortalama 54 saat fazla mesai yaptığını, davacının çalışılan sektör açısından yoğun olan 6 aylık dönemde özellikle Perşembe, Cuma, Cumartesi, Pazar günleri sabah 08.00’dan ertesi sabah 04.00’lere kadar çalıştığını, yoğun olmayan diğer 6 aylık dönemde ise günlük çalışma saatinin 08.00-21.00 arası olduğunu, iş yoğunluğu nedeniyle bu güne kadar çalıştığı dönem içinde yılda ortalama 10 hafta haftalık iznini dahi kullanamadığını, yani 18.09.2008 tarihine kadar 71 haftalık iznini kullanamadığını, izin kullanamadığı bu günlerde ortalama 16,5 saat çalıştığını, 18.09.2008 tarihinden sonra da durumun değişmediğini, 2007 ve 2008 yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, tüm dini-mili bayram ve yılbaşlarında çalıştığını, davacının son brüt ücretinin 1.950,00 TL olduğunu iddia ederek, 18.09.2008 tarihine kadar doğmuş fazla mesai, haftalık izinde çalışma fazla mesai ücreti, dini-milli bayram ile yılbaşı çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ve vergi iadesi alacaklarının, ihtarnamenin davalıya tebliğ tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdine şirket tarafından 05.01.2009 tarihinde toplu işten çıkarma kapsamında fesih bildirimi ile son verildiğini, davacıya toplam 17.291,39 TL tutarında (kıdem, ihbar, ücret, yıllık izin, yol ve yasal kesinti) ödeme yapıldığını, davacının taleplerinin hukuka ve hakkaniyete uygun olmadığını, davacının işe başladığı tarihten 2006 yılına kadar hak ettiği ve kullanmadığı izinlerinin karşılığını toplam 5.620,10 TL olarak nakden aldığını, ayrıca davacıya talebi üzerine 28.11.2005-14.12.2005 ve 11.10.2008-20.10.2008 arasında izin kullandırıldığını, davacıya ödenmeyen herhangi bir ücret, fazla mesai, yıllık izin, dini-milli bayram çalışma ücreti, vergi alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline, hizmet akdi devam ederken yıllık izin ücreti talep edilemeyeceği hususları dikkate alınarak şartları oluşmayan ve usulüne göre kanıtlanamayan yıllık izin ücreti ile vergi iadesi alacak taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla mesai ücretinden yapılan % 60 oranında hakkaniyet indirimi hakkın özüne dokunacak nitelikte olup, daha makul bir oranda hakkaniyet indirimi yapılmalıdır.
3-Her ne kadar somut olayda, davanın açıldığı tarihte iş akdi henüz feshedilmemiş ise de, iş akdinin yargılama sırasında davalı işverenlikçe 05.01.2009 tarihli bildirim ile feshedildiği dosya kapsamından anlaşılmakla olup, fesihten sonra verilen ıslah dilekçesi ile talep edilen yıllık izin ücreti alacağının varsa hüküm altına alınması gerekeceği düşünülmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.