Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/2368 Esas 2019/6262 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 06/07/2007 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 14/09/2011 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının, davalı ..., davalı ..., davalı ...’a yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının, davalı ...’a yönelik temyiz itirazlarına gelince,
Dava, 2330 sayılı Yasa uyarınca rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalıların haksız eylemi ile yaralanan dava dışı kamu görevlisine 2330 sayılı Kanun gereğince ödediği tazminatın rücuen ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalılar aleyhinde görevli memura direnme suçundan kamu davası açıldığı,yapılan yargılama neticesinde davalıların beraatine karar verildiği, davalı ...’ın dava dışı polis memuruna yönelik kasıtlı bir eyleminin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TBK’nun 74. (BK 53) maddesi uyarınca hukuk hakimi, ceza mahkemesinin beraat kararı ile bağlı olmadığı gibi, kusurun bulunup bulunmadığı ve oranı konusunda ceza mahkemesinde varılan sonuç ile de bağlı değildir.
Dosya kapsamından, ceza mahkemesindeki yargılamada davalıların direnme suçundan beraatlerine karar verildiği, ancak olay sırasında davalı ...’ın elindeki bıçağı dava dışı polis memurunun ihtarına rağmen teslim etmemesi ve bıçağı diğer davalılara doğrultması üzerine dava dışı polis memurunun davalı ...’ı etkisiz hale getirmeye çalıştığı, davaya konu yaralanmanın da bu esnada gerçekleştiği anlaşılmaktadır.
Buna göre, davalı ...’ın eylemi ile dava dışı polis memurunun yaralanması arasında uygun illiyet bağı vardır. Tazminat istenebilmesi için mahkeme kabulünün aksine kasıt şart olmayıp, taksir de yeterlidir. Ceza mahkemesinin beraat kararı davalı sanığın direnme suçu yönünden kastının bulunmaması sebebiyledir. Açıklanan tüm bu sebeplerle, dava dışı polis memurunun yaralanmasının davalı ...’ın eylemi ile meydana geldiği sabit olup, bu davalı yönünden istemin tümüyle reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davalı ... yönünden davacı yararına BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine 24/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.