11. Hukuk Dairesi 2018/49 E. , 2019/2396 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 07/04/2016 tarih ve 2006/149-2016/271 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların Türkiye İmar Bankasından almış oldukları kredi kartları ile Türk Lirası ve Döviz harcamaları yaptıklarını, bu borçların tahsilinde belirsizlikler olduğunu, yönetiminde oldukları şirketlerden herhangi bir kaynak girişi veya kredi kartı ödemesi olmadan nakit çıkışının yapıldığını, hesaplarda fiktif olarak kaynak yaratıldığını, fiktik olarak oluşturulan bu kaynaklardan davalıların kredi kartı borçlarının kapatıldığını, bankanın Gayrettepe Şubesi nezdindeki kaynakları kullanılarak usulsüz şekilde borç bakiyeleri kapatılan kredi kartları ile ilgili ödemelerin davalılardan tahsil olunmadığının tespit edildiğini belirterek tahsil olunmayan borçlarının 28.02.2006 tarihine kadar yapılmış olan faiz, BSMV ve KKDF hesaplaması ile, Antonio Luna’dan 724,610.956.956,-TL ve 1.474.653,15 USD, ...’dan 128.879.179.531 TL ve 5.072.789,97 USD, Gerard Carrard’dan 26.530.690.910,-TL ve 128.145,78 USD, ...’dan 5.903.517.389.639,-TL ve 7.898.629,41 USD, ...’den 772.717.112 -TL ve 534.619,28 USD alacağın tahsil tarihine kadar işleyecek akdi %75+15 ilavesiyle %90 temerrüt faizi ve dava tutarının %30’u oranında cezai şartın, BSMV ve KKDF hesaplaması ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar ..., ... ve ... vekili, borçlu olmadıklarını, Yıldız Medya A.Ş. ve Star Digital A.Ş. hesapları incelendiğinde ödeme yapıldığının ortaya çıkacağını, davacının delillerinin yetersiz olduğunu, ayrıca davacının talepte bulunduğu faiz kısmını da kabul etmediklerini savunarak davanın reddini istemişlerdir.
Davalı ... vekili, müvekillinin Uzan Ailesinin pilotluğunu yaptığını, yapılan harcamaların ise Uzan Ailesine ait uçağın ve personelinin harcamaları olduğıunu, kendisinin ilgisi bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davalı ... hakkındaki davanın atiye terk edildiği gerekçesiyle bu davalı yönünden karar vermeye yer olmadığına, diğer davalılar yönünden davalılara ait kredi kartı borçlarının gerçekte tahsil edilemediği, davalılar tarafından ödenmediği, usulsüz muhasebe kayıtları düzenleyerek fiktif (yapay/sanal) olarak yaratılan kaynaklardan davalıların kredi kartı borçlarının kapatıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne; ..."dan, 395.977,61 TL ile 1.457.832,77 USD, ..."dan 50.084,59 TL ile 4.436.544,72 USD"nin, ..."dan 13.934,63 TL ile 119.193,07 USD"nin, ..."dan, 1.965.694,06 TL ile 6.720.738,94 USD"nin tahsiline, TL cinsinden alacaklara 14/03/2006 dava tarihinden itibaren yıllık %90 oranında, USD cinsi alacaklara %30 oranında temerrüt faizi yürütülmesine, faizin %5"i oranında BSMV"nin sadece davalılar ... ile ... bakımından tahsiline, karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 28/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
