Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/11432 Esas 2018/706 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/11432
Karar No: 2018/706
Karar Tarihi: 25.01.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/11432 Esas 2018/706 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafından başlatılan bir davadan ötürü, davacının 1.570,00 TL'nin tahsiline yönelik başvurusu reddedildi. Davacı, hakem heyetinin kararının iptalini talep etti. Ancak mahkeme, Batı Tüketici Mahkemelerine yetkisizlik kararı verdi. Davacı, bu kararı temyiz etti, ancak temyiz ettiği miktar 2.190,00 TL'yi geçmediğinden HUMK'nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince temyiz hakkı bulunmadı. Sonuç olarak, temyiz dilekçesi reddedildi.
Kanun Maddeleri:
- HUMK'nun 427/2 maddesi: Temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL.
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi: 1.1.2016 tarihinden itibaren temyiz ile ilgili parasal sınır 2.190,00 TL. olarak belirlenmiştir.

13. Hukuk Dairesi 2016/11432 E. , 2018/706 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ...2. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 25/02/2016 gün ve 2015/361-2016/28 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR

Davacı, 1.570,00 TL’nin tahsiline yönelik hakem heyetine yaptığı başvuru sonucu verilen red kararının iptalini istemiş; mahkemece, 25.02.2016 tarihli kararında ... Batı Tüketici Mahkemelerine yetkisizlik kararı verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.