Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2361 Esas 2019/5566 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2361
Karar No: 2019/5566
Karar Tarihi: 18.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2361 Esas 2019/5566 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksici, müşterisini bırakıp mağdurun işlettiği gazinoya geldiğinde mağdurun küfür etmesi üzerine silahla kasten yaralama suçu işlemiştir. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği ancak indirimin asgari oranda (1/4) yapılması gerektiği gözetilmeden (2/3) oranında indirim yapıldığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında kurulan hapis cezalarına mahkumiyet hükümlerine uygulanması gereken hak yoksunlukları kanun maddelerinin gözetilmediği vurgulanmıştır. Ancak bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceği ifade edilmiştir. Sonuç olarak, sanığın temyiz itirazları reddedilmiş ve hükümler isteme uygun olarak onaylanmıştır.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. ve 53/1. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/2361 E. , 2019/5566 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanması sureti ile mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemenin kabulü ve oluşa göre, taksicilik yapan sanığın müşterisini bırakıp, mağduru almak için, mağdurun işlettiği gazinoya geldiğinde, mağdurun geç kalması nedeniyle sanığa küfür etmesi üzerine, sanığın silahla kasten yaralama eylemini gerçekleştirmesi nedeniyle, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümleri uygulanırken, indirimin asgari oranda (1/4) yapılması gerektiği gözetilmeden, (2/3) oranında indirim yapılarak eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından ve kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile bazı ibareleri iptal edilen 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki hak yoksunlukları, sanık hakkında kurulan hapis cezalarına mahkumiyet hükümlerine uygulanmamış ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun ONANMASINA, 18.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.