Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/907 Esas 2019/6261 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/907
Karar No: 2019/6261
Karar Tarihi: 24.12.2019

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/907 Esas 2019/6261 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, sosyal medya ve basın yoluyla kişilik haklarının ihlali nedeniyle davalıdan manevi tazminat istemiş ancak mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Davacı, kararı temyiz etmiştir. Davanın konusu olan köşe yazısı nedeniyle davalı hakkında hakaret suçundan ceza davası açılmış ve kesinleşen mahkumiyet kararı bulunmaktadır. Bu nedenle mahkeme, davanın reddine karar vermenin doğru olmadığını ve uygun bir miktar manevi tazminatın hükmedilmesi gerektiğini belirtmiştir. Kararda, 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 53. maddesi (6098 sayılı TBK'nın 74. maddesi) detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
4. Hukuk Dairesi         2017/907 E.  ,  2019/6261 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 04/08/2015 gününde verilen dilekçe ile sosyal medya ve basın yoluyla kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 15/03/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    Dava, basın yoluyla kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı vekili, ... Söz Haber Gazetesi’nin 27/06/2015 tarihli sayısında davalı tarafından kaleme alınan ‘’Sineklerin Efendisi, birazda bizim sineklere bakalım’’ başlıklı yazı içeriğinin davacıyı küçük düşürme, onur, şeref ve saygınlığını zedeleme amacına yönelik olduğunu, bu şekilde davacının kişilik haklarının saldırıya uğradığını belirterek, oluşan manevi zararın tazminini talep etmiştir.
    Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
    Mahkemece, davaya konu yazı içeriğinde kullanılan ifadelerin ağır eleştiri niteliğinde olduğu, kişilik haklarına saldırı teşkil etmediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
    Dosya kapsamından, davaya konu edilen 27/06/2015 tarihli köşe yazısı nedeniyle davalı hakkında hakaret suçundan kamu davası açıldığı, ... 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 20/01/2017 gün ve 2015/1448 Esas, 2017/114 Karar sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılama sonucu davalı aleyhinde kesin nitelikli mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmaktadır. 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 53. maddesi (6098 sayılı TBK’nın 74. maddesi) gereği ceza mahkemesinde verilen beraat kararı hukuk hakimini bağlamaz ise de, hukuk hakiminin bu bağımsızlığı sınırsız olmayıp, ceza mahkemesinin maddi vakıaların belirlenmesine ilişkin mahkumiyet kararı hukuk hakimi yönünden bağlayıcı olup taraflar yönünden kesin delil niteliği taşıyacaktır.
    Şu durumda; davalının hakaret suçunu işlediği ceza yargılamasıyla sabit olup, ceza yargılamasındaki kesinleşen vakıalar ve talep birlikte değerlendirilerek uygun bir miktar manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken davanın reddine ilişkin hüküm kurulması doğru değildir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA
    ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.