Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2327 Esas 2020/6976 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahkemece hükmün gerekçesinde, iddianame ve mütalaa ile uyumlu olarak 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçunun anlatıldığı, hüküm fıkrasında ise 2008 takvim yılı yerine 2010 takvim yılında sahte fatura kullanma şeklinde suç adının yazıldığı anlaşılmakla, bu hususun maddi hata olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
I- 2009 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, hükmün ONANMASINA,
II- 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
1- Sanığın 2008 takvim yılında yalnızca bir firmadan sahte olduğu iddia edilen faturaları alarak kullanması ve bu alışlarının toplam alışlar içerisindeki oranın %10 olması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
a) Faturaları düzenleyen mükellef hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporunun ilgili vergi dairesinden getirtilmesi,
b) Fatura düzenleyicisi mükellef hakkında ilgili takvim yılında "sahte fatura düzenleme" suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise dosyaların getirtilerek incelenmesi ve ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
c) Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturaları düzenleyen mükellefe ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi, faturaları düzenleyen mükellefler ile kullanan mükellefin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yetersiz bilirkişi raporuyla mahkumiyet hükmü kurulması,
2- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.