5187 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/29579 Esas 2020/1159 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/29579
Karar No: 2020/1159
Karar Tarihi: 10.02.2020

5187 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/29579 Esas 2020/1159 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5187 sayılı Kanuna aykırılık suçundan dolayı sanığa verilen mahkumiyet hükmünü değerlendirmiştir. Ancak, mahkeme kararı bozulmuştur çünkü davanın zamanaşımı süresi geçmiştir. Temyiz istemi reddedilmiştir ve sanık hakkında açılan kamu davası düşürülmüştür. Kararda 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usul Kanunu'nun 317, 321 ve 322. maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi geçmektedir.

19. Ceza Dairesi 2019/29579 E. , 2020/1159 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5187 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-) Katılan vekilinin, gerekçeli karar evrakı 25.03.2019 günü katılana tebliğ edilmesine rağmen, hükmü CMUK"nin 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 15.04.2019 tarihli dilekçe ile temyiz etmesi nedeniyle, TEMYİZ İSTEMİNİN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
2-) Gerekçeli karar başlığında 07.11.2006 olarak yazılan suç tarihinin, düzeltme ve cevap metninin yayımlanmasına dair karara yapılan itirazın reddine dair kesin kararın itiraz eden vekili tarafından öğrenildiği 30.01.2007 olması karşısında, yapılan maddi hatanın mahallinde her zaman düzeltilebilmesi mümkün görülmüştür.
Vicdani kanının oluşturduğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi bulunması, suç tarihi olan 30.01.2007 tarihinden sonra işlemeye başlayan zamanaşımını kesen en son olayın sanık hakkında kurulan ilk mahkumiyet hükmünün verildiği 26.09.2007 günü olması, temyize konu hüküm tarihine kadar zamanaşımının durması sebebi olarak görülen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği 04.02.2012 tarihi ile ikinci suçun işlendiği 01.03.2012 tarihleri arasındaki 27 günlük ve 6352 sayılı kanun gereği kamu davasının ertelenmesine kararının kesinleştiği tarih olan 08.04.2013 tarihi ile 30.09.2015 tarihi arasındaki 2 yıl 5 ay 22 günlük durma süreleri eklendiğinde hüküm tarihinde 8 yıllık (olağan) dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş; sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nin 322. maddesinin verdiği yetkiyle, 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca, sanık hakkında açılan KAMU DAVASININ DÜŞMESİNE, 10.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.