Dolandırıcılık, tehdit ve yaralama suçlarından sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1, 106/2-c, 86/1, 86/3-c, 87/3, 38, 86/3-e ve 52. maddeleri uyarınca üç kez 2 yıl 6 ay hapis, üç kez 3 yıl hapis, 4 yıl hapis ve 20.000,00 Türk Lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/03/2013 tarihli ve 2012/1037 esas, 2013/134 sayılı kararının Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 13/02/2014 tarihli ve 2013/32630 esas, 2014/2620 karar sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, hükümlü tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin, aynı Mahkemenin 14/08/2014 tarihli ve 2012/1037 esas, 2013/305 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 03/04/2016 gün ve 2642-2016-kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19/04/2016 gün ve 2016/140375 sayılı yazısıyla dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteminde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 23/3. maddesindeki “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesindeki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” şeklindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren heyette yer alan Hâkim Mehmet Ekiz"in olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşlerinin etkisi altında kalabileceği, bu sebeple adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği hususu gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12/02/2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler başlıklı 4. maddesinde yer alan “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır” hükmü dikkate alındığında, aynı dosyada sanık hakkında Yargıtay 15. Ceza Dairesi’nin 13/02/2014 tarih ve 2013/32360 E., 2014/2620 K. sayılı ilamıyla karar verildiğinin anlaşılmasına göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince kanun yararına bozma incelemesinin Yargıtay (15.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili daireye gönderilmesine, 22/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.