14. Ceza Dairesi Esas No: 2018/9262 Karar No: 2019/9306 Karar Tarihi: 24.04.2019
Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9262 Esas 2019/9306 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlamalarından mahkûm edildi. Ancak, sanık hakkındaki hapis cezaları ile adli para cezaları için istinaf başvurusu esastan reddedildi. Mağdurlardan sadece biri şikayetçi olmadığı için vekilinin temyiz hakkı bulunmadı. Diğer mağdurların ve sanık müdafisinin temyiz talepleri de reddedildi. Çocuğun nitelikli basit istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlamaları için yapılan temyiz incelemesi sonucunda, kesin hukuka aykırılık halleri ve diğer temyiz sebepleri göz önüne alındığında, hüküm onandı. 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 289, 294 ve 302/1 maddeleri uyarınca karar verildi.
14. Ceza Dairesi 2018/9262 E. , 2019/9306 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit HÜKÜM : Sanığın atılı suçlamalardan mahkûmiyetine dair Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 17.01.2017 gün ve 2016/310 Esas, 2017/14 Karar sayılı hükümlerine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 02.12.2016 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelendi. Mağdure ...’nın onsekiz yaş içerisinde iken ilk derece mahkemesindeki beyanında sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında kendisine atanan zorunlu vekilin temyize hakkı bulunmadığı anlaşıldığından katılan mağdurlar vekilinin temyiz talebi ile ilgili incelemenin mağdure ... dışındaki mağdurlar ... mağdure yönünden temyiziyle ve sanık müdafisi temyiziyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Sanık hakkında mağdure ... ve mağdur ...’ye yönelik tehdit, mağdur ...’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; Hükmedilen cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisinin ve katılan mağdurlar ... mağdure vekilinin anılan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, Sanık hakkında mağdureler ... ve ...’ya, mağdurlar ..., ... ve ...’a yönelik çocuğun nitelikli basit istismarı, mağdure ... ve mağdur ...’ye yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince; 5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi ile katılanlar vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi, katılan mağdurlar ile mağdure vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.