Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2020/974 Esas 2021/1219 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2020/974
Karar No : 2021/1219

TEMYİZ EDEN (DAVACI) :…

KARŞI TARAF (DAVALI) :… Genel Müdürlüğü
VEKİLİ :Av. …

İSTEMİN KONUSU :Danıştay İkinci Dairesinin 27/11/2019 tarih ve E:2016/3088, K:2019/6667 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 24/06/2015 tarih ve 29396 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü Personeli Görevde Yükselme ve Unvan Değişikliği Yönetmeliği'nin 7. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinin 3. alt bendinin; aynı fıkrasının (ç) bendinin 3. alt bendinin ve (e) bendinin 1. alt bendinin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay İkinci Dairesinin 27/11/2019 tarih ve E:2016/3088, K:2019/6667 sayılı kararıyla;
Anayasa'nın 124. ve 128.; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 3. ve 41.; 18/04/1999 tarih ve 23670 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Görevde Yükselme ve Unvan Değişikliği Esaslarına Dair Genel Yönetmeliğin 1., 2., 5., 6. ve 15. maddeleri ile dava konusu düzenlemelerin dava tarihinde yürürlükte bulunan hâllerine yer verildikten sonra;
Kamu hizmetinin etkin ve verimli şekilde yürütülebilmesi için gerekli önlemleri almakla yükümlü olan idarelere, memurların üst görevlere yükselmesini belirli koşullara bağlama konusunda, üst hukuk normlarına aykırı olmamak üzere tanınan takdir yetkisi kapsamında; dava konusu Yönetmelikte davacının sahip olduğu meslek unvanı için görevde yükselme yoluyla şube müdürü olarak atanma imkânı tanındığı; "şube müdürü, uzman, eğitim uzmanı, sivil savunma uzmanı ve araştırmacı" kadrolarına atanabileceklerin sayıldığı unvanların, görevin özelliklerine uygun olarak kariyer ve liyakat ilkeleri doğrultusunda belirlendiğinin anlaşıldığı,
Genel Yönetmeliğin 5. maddesinde, Devlet memurlarının görevde yükselme yoluyla atanabilmeleri için gerekli olan öğrenim düzeylerinin kurumlar tarafından çıkarılacak yönetmeliklerde unvanlar itibarıyla gösterileceğinin kurala bağlanması ve bu maddede kurumlarca en az belirlenebilecek öğrenim düzeyinin belirtilmiş olması, daha üst öğrenim düzeyi belirlenmesi konusunda ise kurumların takdir yetkisi bulunması karşısında, dava konusu Yönetmeliğin görevde yükselme suretiyle muhasebeci ve ayniyat saymanı olarak atanabilmek için "en az iki yıllık yüksekokul mezunu olmak" şartını öngören hükmünün Genel Yönetmeliğe uygun olarak düzenlendiğinin görüldüğü,
Bu durumda, Genel Yönetmelikte verilen yetki çerçevesinde, kamu hizmetinin etkin ve verimli yürütülmesi, personelin üst görevlere hazırlanması, kariyer ve liyakat ilkelerinin daha fazla ön plana çıkarılması amacına yönelik olduğu anlaşılan dava konusu düzenlemelerde hizmetin gereklerine, üst hukuk normlarına ve hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Davacı tarafından, Yönetmeliğin 7/1/a/(3) maddesi yönünden; mülga Yönetmelik ile dava konusu Yönetmelik arasındaki en büyük farkın kurumda iş ve meslek danışmanı kadrosunda görev yapan personele de şube müdürü kadrosuna atanabilmeleri amacıyla görevde yükselme sınavına girme hakkının getirilmesi olduğu, bu durumun kariyer, liyakat ve hiyerarşi ilkelerine aykırı olduğu, mevzuat gereği hiyerarşik olarak daha aşağıda bir görev yapan iş ve meslek danışmanlarına, bir üstlerindeki görevlere atanmadan, daha üst bir görev olan şube müdürlüğüne atanma imkânının getirildiği; Yönetmeliğin 7/1/(ç)/(3) maddesi yönünden; yapılan değişiklikle, uzman, eğitim uzmanı ve araştırmacı unvanlı kadrolara başvurabileceklere, mülga Yönetmelikte yer almayan bilgisayar işletmeni, veri hazırlama ve kontrol işletmeni, memur ve dava takip memurunun eklendiği, bu durumun kariyer ve liyakat ilkelerine aykırı bir durum oluşturduğu, Yönetmeliğin 7/1/(e)/(1) maddesi yönünden; düzenleme ile muhasebeci ve ayniyat saymanı olarak atanabilmek için, en az iki yıllık yüksekokul mezunu olmak şartının getirildiği, 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi Kontrol Kanununun 62. maddesinde muhasebe yetkilisinin en az dört yıllık yüksekokul mezunu olması şartı olduğu hâlde Yönetmeliğin iki yıllık mezunların muhasebeci olarak atanmasına imkân tanınmasının Kanuna aykırı olduğu; davalı idarece dava konusu Yönetmelik için Devlet Personel Başkanlığından ve mülga Başbakanlıktan görüş alındığı ileri sürülmüş ise de, böyle bir görüşün alınıp alınmadığının dosyadan anlaşılamadığı belirtilerek, Daire kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, Danıştay İkinci Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a)Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b)Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay İkinci Dairesinin temyize konu 27/11/2019 tarih ve E:2016/3088, K:2019/6667 sayılı kararının ONANMASINA,
3.Kullanılmayan … TL yürütmeyi durdurma harcının istemi hâlinde davacıya iadesine,
4.Kesin olarak, 14/06/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.