Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2017/431 Esas 2017/2292 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye iş bedeli alacağının tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı yüklenici, delil tespit raporunda iş bedeli olarak belirlenen 29.090,71 TL’den kısmi ödeme tutarı 20.000,00 TL düşüldükten sonra kalan 9.070,71 TL iş bedeli alacağı ile 925,05 TL delil tespit gideri toplamı 9.996,76 TL’nin tahsilini talep etmiş, mahkemece delil tespit gideri de asıl alacak olarak değerlendirilmek suretiyle davanın kabulüyle 9.996,76 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair verilen ilk karar, davalı vekilinin temyizi üzerine kaba inşaat ve çatı imalâtının yapıldığı 2012 yılı itibarıyla serbest piyasa rayiç fiyatlarına göre bedelinin belirlenmesi ve delil tespiti giderlerinin yargılama giderleri kapsamında değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyulduktan sonra bilirkişiden ek rapor alınmış, raporda davacının hak ettiği toplam iş bedeli 29.414,94 TL, kısmi ödeme düşüldükten sonra bakiye iş bedeli alacağı ise 9.414,94 TL olarak belirlenmiştir. Buna göre mahkemece davacının talebiyle bağlı kalınarak 9.090,71 TL üzerinden davanın kabulüne karar vermek gerekirken, davanın kısmen kabul edildiği belirtilerek, talep de aşılmak suretiyle 9.414,94 TL’nin davalıdan tahsiline hükmedilmiştir. Ayrıca davacının talep ettiği delil tespit giderlerinin yargılama giderlerine eklenmesi unutulduğu gibi davalı lehine 1.800,00 TL vekâlet ücreti taktir edilmiştir. Davacı vekili, delil tespit giderlerinin davalıya yükletilmemesi ve davalı lehine davanın reddedilen kısmını da aşacak şekilde vekâlet ücreti taktir edilmesinin hatalı olduğunu ileri sürerek temyiz yoluna başvurmuştur.
Öncelikle, davalının temyizi olmadığından mahkemece talebin aşılmış olması bozma nedeni yapılmamıştır. Bununla birlikte, mahkemece uyulan bozma ilâmında da açıkça belirtildiği üzere delil tespit giderlerinin yargılama giderlerine dahil edilmesi gerektiği halde anılan hususun unutulması, ayrıca talebin tamamı haklı görülerek kabul edildiği halde
s
davanın kısmen kabul edilmiş gibi davalı yararına maktu vekâlet ücreti taktir edilmesi hatalı olup kararın bu nedenlerle bozulması gerekirse de anılan yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesinin yollamasıyla olaya uygulanması gereken 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/VII. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile mahkeme kararının hüküm fıkrasının 3. bendine, “... kalan kısmın davacı üzerinde bırakılmasına,” iadelerinden sonra gelmek üzere “925,05 TL delil tespit giderinin de ayrıca davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” cümlesinin eklenmesine, 5. bendinin ise karar metninden tamamen çıkartılarak, yerine “5-Davalı yararına vekâlet ücreti taktirine yer olmadığına,” cümlesinin yazılmasına ve kararın değişik bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 29.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.