Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/17196 Esas 2014/12596 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim davası hakkında Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakemi tarafından verilen 20.05.2014 gün, 2014/H.1968.12 Esas, 2014/1471 Karar sayılı kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili başvuru dilekçesinde, müvekkili ile davalı arasında hayat sigorta poliçesi bulunduğunu, müvekkilinin işten çıkarıldığını, işten çıkarılma tarihinden itibaren aylık 500,00 TL"den toplam 2.500,00 TL"nin tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, talebin reddini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakemince, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; talebin kabulü ile 2.500,00 TL"nin tahsiline karar verilmiş; karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.06.2007 tarih, 26552 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve aynı tarihte yürürlüğe giren 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30. maddesinin 12. fıkrası “Uyuşmazlığa düşen taraflar arasında, açık ve yazılı şekilde yapılması gereken sözleşme ile daha yüksek bir tutar belirlenmemişse, hakemin verdiği kırk bin Türk Lirasına kadar olan kararlar her iki taraf için kesindir. Kırk bin Türk Lirasının üzerindeki kararlar için temyize gidilebilir” hükmünü içermektedir. Temyize konu karar, anılan Yasa’nın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem kararına ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 25.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.