HÜKÜM : Mahkumiyet
SUÇ : Hırsızlık

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 22/01/2020 tarih ve 2019/124891 numaralı tebliğnamesi ile sanık ... hakkında yapılan itirazın yapılan incelemesinde;
Sanıklar ... hakkında hırsızlık suçundan yapılan yargılama sonucunda; 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143 ve 62. maddeleri uyarınca gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2013 tarih, 2011/64 Esas ve 2013/223 Karar sayılı kararına ilişkin sanık temyizi üzerine;
Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 25/04/2019 tarih, 2019/5648 Esas ve 2019/6123 Karar sayılı kararıyla;
Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ...’in yokluğunda verilen 14/05/2013 tarihli kararın, aynı zamanda bilinen en son adresine tebliği gerekirken, doğrudan adres kayıt sistemindeki adresine Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olması nedeniyle, sanığın öğrenme üzerine 15.05.2015 tarihli temyiz isteminin yasal süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olay yerinden elde edilen güvenlik kamera görüntülerinde suç saatinin 19:47 olarak tespit edildiği, kamera saatinin güncel olup olmadığına ilişkin herhangi bir tespit yapılmadığı, suç tarihinde UYAP sisteminden elde edilen verilere göre güneş batış saatinin yaz saati uygulaması da dikkate alındığında 19:31 olduğu anlaşılmakla; eylemin gece gerçekleştiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde açıkça tartışılmadan sanık hakkında TCK’nun 143. maddesinin tatbik edilmesi,
2-5271 sayılı CMK"nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderleri ile ilgili infazda tereddüde yol açacak şekilde “4 davetiye gideri 27,00 TL ile 1 posta gideri 5,00 TL. olmak üzere toplam 32,00 TL."den ibaret yargılama giderinin mahkum olan sanıklardan müteselsilen tahsili ile hazineye irad kaydına, ” şeklinde hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
3-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsamında hak yoksunluklarına ilişkin hükümlerin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ..."in temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların” çıkartılması ile yerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi, sanık hakkında hırsızlık suçu nedeniyle TCK"nun 143. maddenin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılıp sonuç cezanın 1 yıl 8 ay hapis cezasına indirilmesi, yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkarılarak yerine sanıkların payına düşen yargılama giderlerinin 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nun 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle hazine üzerinde bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 22.01.2020 tarih ve 2019/124891 sayılı yazısı ile;
ANLATIM VE TALEP:
" Alanya 2.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2013 tarih, 2011/64 Esas ve 2013/223 Karar sayılı hükmü ile; sanık ..."in; 5237 sayılı TCK.nun 37/1 maddesi delaletiyle 142/1-b,143, 62/1, 53 maddeleri gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Sanık ..."in temyiz talebi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"mızın 25/02/2019 tarih 2015/243154 sayılı Tebliğnamesi ile hükmün onanmasına karar verilmesi talep edilmiş idi.
Yüksek Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 25/04/2019 tarih 2019/5648 esas, 2019/6123 karar sayılı ilamı ile; sanık ... hakkındaki hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verildiği" belirtilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
"Alanya 2.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2013 tarih, 2011/64 Esas ve 2013/223 Karar sayılı hükmü ile; sanık ..."in; Hırsızlık suçundan dolayı 5237 sayılı TCK.nun 37/1 maddesi delaletiyle 142/1-b,143, 62/1, 53 maddeleri gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ve Yüksek Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 25/04/2019 tarih 2019/5648 esas, 2019/6123 karar sayılı ilamı ile; hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verilmiş ise de;
Dosyanın incelenmesinde; 27/08/2010 tarihinde... ilçesinde Katılan ..."a ait işyerinden 3 adet gümüş tespihin çalınması eylemi nedeniyle sanık ... ile diğer sanıklar ..., ... ve ... haklarında "Hırsızlık" suçundan dolayı cezalandırılmaları talebi ile; Alanya Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 22/02/2011 tarih, 2010/13613 Soruşturma, 2011/728 Esas ve 2011/224 İddianame nolu İddianamesi ile Alanya 2.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/64 Esas sayılı dosyasında kayıtlı bulunan kamu davalarının açıldığı ve yapılan yargılama sonunda; Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2013 tarih, 2011/64 Esas ve 2013/223 Karar sayılı hükmü ile sanıklardan ... ve ..."ın beraatlerine, sanıklardan ... ve ..."in ise; 5237 sayılı TCK.nun 37/1 maddesi delaletiyle 142/1-b,143, 62/1, 53 maddeleri gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiş olduğu, Sanık ..."in temyiz talebi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 25/04/2019 tarih, 2019/5648 Esas ve 2019/6123 Karar sayılı ilamı ile aynen;
"Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olay yerinden elde edilen güvenlik kamera görüntülerinde suç saatinin 19:47 olarak tespit edildiği, kamera saatinin güncel olup olmadığına ilişkin herhangi bir tespit yapılmadığı, suç tarihinde UYAP sisteminden elde edilen verilere göre güneş batış saatinin yaz saati uygulaması da dikkate alındığında 19:31 olduğu anlaşılmakla; eylemin gece gerçekleştiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde açıkça tartışılmadan sanık hakkında TCK’nun 143. maddesinin tatbik edilmesi,
2-5271 sayılı CMK"nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderleri ile ilgili infazda tereddüde yol açacak şekilde “4 davetiye gideri 27,00 TL ile 1 posta gideri 5,00 TL. olmak üzere toplam 32,00 TL."den ibaret yargılama giderinin mahkum olan sanıklardan müteselsilen tahsili ile hazineye irad kaydına, ” şeklinde hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
3-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53.
maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsamında hak yoksunluklarına ilişkin hükümlerin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ..."in temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların” çıkartılması ile yerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi, sanık hakkında hırsızlık suçu nedeniyle TCK"nun 143. maddenin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılıp sonuç cezanın 1 yıl 8 ay hapis cezasına indirilmesi, yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkarılarak yerine sanıkların payına düşen yargılama giderlerinin 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nun 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle hazine üzerinde bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi." şeklinde karar verilmiş olduğu anlaşılmıştır.
Sanık ... ile diğer sanık ... haklarında "Hırsızlık" suçundan dolayı cezalandırılmaları talebi ile; Alanya Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 13/04/2012 tarih 2010/11856 Soruşturma, 2012/1694 Esas ve 2012/735 İddianame nolu İddianamesi ile; Alanya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/264 esas sayılı dosyasında kayıtlı bulunan kamu davasının açıldığı ve yapılan yargılama sonunda; Alanya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/01/2014 tarih, 2012/264 Esas ve 2014/19 Karar sayılı hükmü ile; sanık ..."in 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b,168/2, 53 maddeleri gereğince sanığın 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, diğer sanık ..."ın ise; 5237 sayılı TCK.nun 142/1-b,168/2, 53, 58 maddeleri gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş olduğu ve her iki sanık haklarındaki hükümlerinde temyiz edilmesi üzerine; Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 22/11/2017 tarih, 2015/24870 Esas ve 2017/14479 Karar sayılı ilamı ile aynen;
"Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Gerekçeli kararda 27.08.2010 olan suç tarihinin 2010 olarak gösterilmesi mahalinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Dosya kapsamına göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, "eşit şekilde” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yaymlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanık ... müdafii ile o yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedenleri, bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin "eşit şekilde alınarak"" cümlesinin çıkarılarak yerine, “sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderleri oranında ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” cümlesinin eklenmesi ve T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkarılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/11/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi." şeklinde karar verilmiş olduğu anlaşılmıştır.
Yukarıda açıklanan bilgiler gereğince; sanık ... hakkında, 27/08/2010 tarihinde Alanya ilçesinde Katılan ..."a ait iş yerinden 3 adet gümüş tespihin çalınması eylemi nedeniyle; Hırsızlık suçundan 2 ayrı kamu davası açılmış olduğu ve her iki kamu davasında da mahkumiyetine karar verilmiş olduğu,
Alanya 1.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/01/2014 tarih, 2012/264 Esas ve 2014/19 Karar sayılı hükmü ile; sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b,168/2, 53 maddeleri gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilmiş olan hükmün Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 22/11/2017 tarih, 2015/24870 Esas ve 2017/14479 Karar sayılı ilamı ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verilmiş olması nedeniyle; 22/11/2017 tarihinde kesinleşmiş olduğu,
Alanya Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 22/02/2011 tarih 2010/13613 Soruşturma, 2011/728 Esas ve 2011/224 İddianame nolu İddianamesi ile açılan kamu davasına ilişkin Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2013 tarih, 2011/64 Esas ve 2013/223 Karar sayılı hükmü ile sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nun 37/1 maddesi delaletiyle 142/1-b,143, 62/1, 53 maddeleri gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin olarak verilmiş olan hükmün ise; Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 25/04/2019 tarih 2019/5648 esas, 2019/6123 Karar sayılı DÜZELTEREK ONAMA ilamı ile 25/04/2019 tarihinde kesinleşmiş olduğu anlaşıldığından; bu iki dosyada yani; Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/64 esas, 2013/223 karar sayılı dosyası ile Alanya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/264 Esas, 2014/19 Karar sayılı dosyasına ait kamu davalarının suç tarihlerinin ve sanığa isnad olunan eylemin aynı olması ve Alanya 1.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/264 Esas, 2014/19 Karar sayılı dosyasında sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün 22/11/2017 tarihinde kesinleşmiş olması, Alanya 2.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/64 Esas, 2013/223 Karar sayılı dosyasında sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün ise; daha sonraki bir tarih olan 25/04/2019 tarihinde kesinleşmiş olması nedeniyle; Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/64 Esas, 2013/223 Karar sayılı dosyasına ait Alanya Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 22/02/2011 tarih 2010/13613 Soruşturma, 2011/728 Esas ve 2011/224 İddianame nolu İddianamesi ile sanık ... hakkında açılmış olan kamu davasının mükerer dava olması nedeniyle; sanık ... hakındaki kamu davasının CMK.nun 223/7 maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken mahkumiyet hükmü kurulmuş olmasının yasaya aykırı olduğu belirtilerek, Alanya 2.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2013 tarih, 2011/64 Esas ve 2013/223 Karar sayılı kararıyla sanık ... hakkında verilmiş olan hükmün BOZULMASINA karar verilmesi yerine, Yüksek Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 25/04/2019 gün ve 2019/5648 Esas, 2019/6123 Karar sayılı ilamı ile; Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2013 tarih, 2011/64 Esas, 2013/223 Karar sayılı kararıyla sanık ... hakkındaki hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verilmiş olmasının yasaya aykırı olduğu düşüncesiyle; Yüksek Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 25/04/2019 gün ve 2019/5648 Esas, 2019/6123 Karar sayılı ilamına yönelik olarak itiraz talebinde bulunulması gerektiği kanaatine varıldığı " belirtilmiştir.
SONUÇ VE İSTEM: Açıklanan gerekçelerle;
" Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1) 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe girmiş olan 6352 sayılı yasanın 99.maddesi ile değiştirilen 5271 sayılı CMK.nun 308.maddesi gereğince itirazın KABULÜ ile;
2) Yüksek Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 25/04/2019 gün ve 2019/5648 Esas, 2019/6123 Karar sayılı ilamının KALDIRILMASINA,
3) Alanya 2.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2013 tarih, 2011/64 Esas ve 2013/223 Karar sayılı hükmü ile; sanık ..."in; Hırsızlık suçundan dolayı 5237 sayılı TCK.nun 37/1 maddesi delaletiyle 142/1-b,143, 62/1, 53 maddeleri gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilmiş olan mahkumiyet hükmünün (yukarıda açıklanmış olan gerekçe nedeniyle) 5320 sayılı Kanun"un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321 maddesi uyarınca BOZULMASI,
4) İtiraz talebimizin kabul edilmemesi halinde ise; 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe girmiş olan 6352 sayılı yasanın 99. maddesi ile değiştirilen 5271 sayılı CMK.nun 308.maddesi gereğince dosyanın Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesi, itirazen arz ve talep olunur." şeklinde istemde bulunulması üzerine dosya dairemize gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü;
İTİRAZIN KAPSAMI;
Sanık ... hakkında müşteki ..."a yönelik 27/08/2010 tarihli hırsızlık eylemi için Alanya Cumhuriyet Başsavcılığının 13/04/2012 tarih ve 2010/11856 soruşturma numaralı iddianamesiyle dava açıldığı, yapılan yargılama neticesinde Alanya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/01/2014 tarih, 2012/264 Esas ve 2014/19 Karar sayılı kararıyla 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b, 168/2. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası verildiği, bu kararın temyiz edilmesi sonucu Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 22/11/2017 tarih, 2015/24870 Esas ve 2017/14479 Karar sayılı ilamı ile düzeltilerek onanmasına karar verildiği, sanığın müşteki ..."a yönelik 27/08/2010 tarihli aynı hırsızlık eylemi için Alanya Cumhuriyet Başsavcılığının 22/02/2011 tarih ve 2010/13613 soruşturma numaralı iddianamesiyle dava açıldığı, yapılan yargılama neticesinde Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2013 tarih, 2011/64 Esas ve 2013/223 Karar sayılı kararıyla 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b, 143 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası verildiği, bu kararın temyiz edilmesi sonucu Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 25/04/2019 tarih, 2019/5648 Esas ve 2019/6123 Karar sayılı ilamı ile ceza miktarı 1 yıl 8 aya indirilerek düzeltilerek onanmasına karar verildiği, bu şekilde sanık ... hakkında hırsızlık suçundan mükerrer olarak açılan ve Dairemizce 25/04/2019 tarih, 2019/5648 Esas ve 2019/6123 Karar sayılı ilamı düzeltilerek onama kararı verilen davanın CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiğinden Dairemizin düzeltilerek onama kararının kaldırılması talep edilmiştir.
KARAR;
Sanık ... hakkında müşteki ..."a yönelik 27/08/2010 tarihli hırsızlık eylemi için Alanya Cumhuriyet Başsavcılığının 13/04/2012 tarih ve 2010/11856 soruşturma numaralı iddianamesiyle dava açıldığı, yapılan yargılama neticesinde Alanya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/01/2014 tarih, 2012/264 Esas ve 2014/19 Karar sayılı kararıyla 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b, 168/2. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası verildiği, bu kararın temyiz edilmesi sonucu Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 22/11/2017 tarih, 2015/24870 Esas ve 2017/14479 Karar sayılı ilamı ile düzeltilerek onanmasına karar verilerek kesinleştiği, sanığın müşteki ..."a yönelik 27/08/2010 tarihli aynı hırsızlık eylemi için bu defa Alanya Cumhuriyet Başsavcılığının 22/02/2011 tarih ve 2010/13613 soruşturma numaralı iddianamesiyle dava açıldığı, yapılan yargılama neticesinde Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2013 tarih, 2011/64 Esas ve 2013/223 Karar sayılı kararıyla 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b, 143 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası verildiği, bu kararın temyiz edilmesi sonucu daha önce Alanya 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin kararının onaylandığı fark edilmediği iş bu Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 25/04/2019 tarih, 2019/5648 Esas ve 2019/6123 Karar sayılı ilamı ile ceza miktarı 1 yıl 8 aya indirilerek düzeltilerek onanmasına karar verildiği, bu şekilde sanık ... hakkında hırsızlık suçundan mükerrer dava dosyası niteliği oluşan ve Dairemizce 25/04/2019 tarih, 2019/5648 Esas ve 2019/6123 Karar sayılı ilamı düzeltilerek onama kararı verilen davanın CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
Bu nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.01.2020 tarih ve 2019/124891 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan İTİRAZIN KABULÜNE, Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 25/04/2019 tarih, 2019/5648 Esas ve 2019/6123 Karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında hakkında hırsızlık suçundan verilen düzeltilerek onama kararının KALDIRILMASINA,
Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında müşteki ..."a karşı aynı olay nedeniyle daha önce Alanya Cumhuriyet Başsavcılığının 13/04/2012 tarih ve 2010/11856 soruşturma numaralı iddianamesiyle dava açıldığı, yapılan yargılama neticesinde Alanya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/01/2014 tarih, 2012/264 Esas ve 2014/19 Karar sayılı kararıyla 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b, 168/2. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası verildiği, bu kararın temyiz edilmesi sonucu Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 22/11/2017 tarih, 2015/24870 Esas ve 2017/14479 Karar sayılı ilamı ile düzeltilerek onanmasına karar verilerek kesinleştiği anlaşıldığından hırsızlık suçundan mükerrer dava dosyası niteliği oluşan Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2013 Tarih, 2011/64 Esas ve 2013/223 Karar sayılı dava dosyası hakkında CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanık ...’in mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 22/01/2020 tarih ve2019/124891 numaralı tebliğnamesi ile sanık ... hakkında yapılan temyiz incelemesinde;
Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yoklukta verilen 14.05.2013 tarihli mahkemenin gerekçeli kararın duruşmada beyan edilen adrese 26/06/2013 tarihinde tebliğ edildiği, ancak UYAP’tan yapılan incelemede sanığın bu tarihte cezaevinde olması sebebiyle yapılan tebligatın usulsüz olduğu ve sanığın temyizinin süresinde olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında müşteki ..."a karşı aynı olay nedeniyle daha önce Alanya Cumhuriyet Başsavcılığının 13/04/2012 tarih ve 2010/11856 soruşturma numaralı iddianamesiyle dava açıldığı, yapılan yargılama neticesinde Alanya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/01/2014 tarih, 2012/264 Esas ve 2014/19 Karar sayılı kararıyla 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b, 168/2. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası verildiği, bu kararın temyiz edilmesi sonucu Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 22/11/2017 tarih, 2015/24870 Esas ve 2017/14479 Karar sayılı ilamı ile düzeltilerek onanmasına karar verilerek kesinleştiği anlaşıldığından hırsızlık suçundan mükerrer dava dosyası niteliği oluşan Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/05/2013 tarih, 2011/64 Esas ve 2013/223 Karar sayılı dava dosyası hakkında CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanık ..."ın mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 09.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.