Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4168 Esas 2020/724 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4168
Karar No: 2020/724
Karar Tarihi: 05.02.2020

Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4168 Esas 2020/724 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sonucu mahkum olduğu davayı inceledi. Sanığın daha önce açılmış olan ve infaz edilmekte olan bir davada da tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı ortaya çıktı. Yargılamadaki işlemlerin kanuna uygun yapıldığına ve delillerin incelendiğine karar verildi ve sanık müdafiinin temyiz itirazı reddedildi. Kararda, suç tarihinden önce yürürlüğe giren ve sanık lehine uygulanması gereken kanun maddesi şartlarının bulunmaması nedeniyle doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan sanık hakkında hüküm kurulmasının doğru olduğu belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2019/4168 E. , 2020/724 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER
Mahkeme : ... 1. Çocuk Mahkemesi
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sonucu
mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın 13/12/2014 tarihinde yakalamalı olarak alınan ifadesinde, 18 yaşını doldurmuş olması nedeniyle işlemlerinin bir an önce tamamlanması için müdafi istemeden savunma yapmış olması, daha önce baro tarafından atanmış olan zorunlu müdafiinin görevini sona erdirmediğinden, tebliğnamedeki temyiz isteğinin reddi görüşüne iştirak edilmemiştir.
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.