Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/1397 Esas 2019/2385 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1397
Karar No: 2019/2385
Karar Tarihi: 28.03.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/1397 Esas 2019/2385 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu, davacının davalı bankada açtırdığı vadeli mevduat hesabındaki para tutarının vade sonunda bulunmaması üzerine, hesapta meydana gelen yolsuzluk sonucunda müdür tarafından zimmetine para geçirdiği iddiasıyla talep ve dava etmesidir. Davalı vekili savunmasında ise, davacının parasının eski banka müdürü tarafından çekildiğini ve daha sonra 4.000 TL'nin yeni bir hesap açılarak yatırıldığını, bu hesaptaki paranın da çekildiğini ileri sürmüştür. Mahkeme dosya içeriği ve Hukuk Genel Kurulu bozma kararına uyarak davayı reddetmiştir. Temyiz aşamasında ise davacı vekilinin itirazları reddedilmiştir. Kararda, hangi kanun maddelerine dayanılarak karar verildiği belirtilmemiştir.

11. Hukuk Dairesi 2019/1397 E. , 2019/2385 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki dava sonucu Hukuk Genel Kurulunun bozma ilamına uyularak mahkemece verilen 16/01/2018 gün ve 2016/157-2018/28 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekilince istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içerisinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankada 18.06.1999 tarihinde 223987 numaralı vadeli mevduat hesabına para yatırdığını, ancak vade sonunda hesapta paranın bulunmadığını öğrendiğini, davalı banka şube müdürünün yolsuzluk sonucu zimmetine para geçirdiğini, bunun üzerine başvurulduğunda sözlü olarak paranın ödeneceğinin söylendiği halde ödenmediğini ileri sürerek, anılan meblağın temerrüt faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının parasının eski banka müdürü ... tarafından çekildiğini, ancak daha sonra 25.11.1999 tarihinde “355” ek numaralı hesap açılarak 4.000,00 TL’nın bu hesaba yatırıldığını, bu hesaptaki paranın 03.01.2000 tarihinde davalı tarafından çekildiğini ve bu suretle davacı alacağının kalmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dosya içeriğine ve hükmüne uyulan Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun bozma kararına göre davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece hükmüne uyulan Hukuk Genel Kurulunun bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 28/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.