MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.03.2017 gün ve 2017/12 Esas, 2017/90 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak müsnet suçtan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan "Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır." ve aynı kanunun 295/1. maddesinde yer alan "Temyiz başvurusunda temyiz nedenleri gösterilmemişse temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde hükmü temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesine bu nedenleri içeren bir ek dilekçe verilir" şeklindeki düzenlemeler gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık müdafisinin yüzüne tefhim edilen hükümle ilgili sunduğu 24.07.2018 tarihli dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermeyip, sadece hükmü temyiz ettiğinden bahisle gerekçeli karar tebliği talebinde bulunduğu ve 31.07.2018 tarihinde usulüne uygun şekilde gerekçeli hüküm tebliğ edilmesine rağmen süresinde gerekçeli temyiz dilekçesi vermediği anlaşldığından, vaki temyiz isteminin CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.