Danıştay 3. Daire 2019/3095 Esas 2021/3102 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/3095
Karar No : 2021/3102

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) :…Group Petrol Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idare tarafından yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2016 ve 2018 yılının muhtelif dönemlerine ait kamu alacağının tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … takip numaralı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu ödeme emri içeriği kamu alacağının bir kısmının, süresinden sonra ihtirazi kayıtla verilen beyanname üzerine tahakkuk ettirilen 2016 yılının Ağustos ila Aralık dönemlerine ilişkin katma değer vergisi ve hesaplanan gecikme faizine ilişkin olduğu, söz konusu tahakkuka karşı açılan davada …Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… numaralı kararı ile yürütmenin durdurulmasına karar verildiğinden, ödeme emrinin değinilen kamu alacağına ilişkin kısmında hukuka uygunluk görülmediği, 2018 yılının Ocak dönemine ilişkin olup davacının verdiği muhtasar beyanname üzerine tahakkuk eden ve vadesinde ödenmeyen gelir (stopaj) vergisinin ödeme emrine konu edilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı, keza davacı tarafından ileri sürülen iddiaların 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 58.maddesinde sayılan şartların hiçbirisini taşımadığı gerekçesiyle ödeme emri, 2016 yılının Ağustos ila Aralık dönemlerine ilişkin katma değer vergisi ve ferileri yönünden iptal edilmiş, ödeme emrinin 2018 yılına ait kısmı yönünden ise dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının, ödeme emrinin iptale ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu ödeme emri içeriği alacakların davacının kendi özgür iradesiyle verdiği beyannamelerden kaynaklandığı, söz konusu alacağın tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İhtirazi kayıtla verilen beyanname üzerine tahakkuk eden vergi ve gecikme faizine karşı açılan davanın lehlerine sonuçlandığı, tahsil aşamasının durması gerektiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ…'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü ile kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dava konusu ödeme emri içeriği 2016 yılının Ağustos ila Aralık dönemlerine ait katma değer vergisi ve ferilerinin dayanağı tahakkukların kaldırıldığı …Vergi Mahkemesinin …tarih ve E:…, K:.. sayılı kararına yöneltilen davalı idare istinaf başvurusu kabul edilerek …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, Vergi Mahkemesi kararı kaldırıldıktan sonra davanın vergi ziyaı cezaları yönünden reddedildiği, tahakkuklar yönünden ise incelenmeksizin reddedildiği anlaşıldığından ve bu kararın sonucu dava konusu ödeme emrinin değinilen kamu alacağına ilişkin kısmını etkileyeceğinden, Vergi Dava Dairesi kararının, belirtilen bu husus gözetilerek yeniden bir karar verilmek üzere bozulması gerekmiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2. …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesine,
4.492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 14/06/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.