Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8516 Esas 2019/5515 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan vekilinin temyiz dilekçesinin içeriğine göre, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.03.2012 tarih 2013/11-79 Esas - 2013/244 Karar sayılı kararı da göz önünde bulundurulduğunda, temyiz isteminin hükmün tamamına yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Katılanın kamu görevlisi olduğu gerekçesiyle TCK"nin 86/3-c maddesi gereğince sanığa verilen ceza arttırılmış ise de gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, müştekinin kamu görevlisi olup olmadığının ilgili kurumdan sorulması, buna dair belgelerin dosyaya konulması, suç tarihinde bir kamu görevi ifa edip etmediğinin kesin olarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan ... lehine sanık aleyhine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.