Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/3483 Esas 2019/12341 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi


Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre;
1- İİK’nın 338. maddesine aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik incelemede,
Atılı şuça konu haciz ihbarnamelerine vekil aracılığıyla itiraz edildiğinden, vekilin beyanından; 5237 sayılı TCK. 20. Maddesi gereğince cezaların şahsiliği prensibinin gereği olarak asilin sorumlu tutulamayacak olmasının anlaşılması karşısında, bu gerekçe ile beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile beraat kararı verilmiş ise de, hüküm sonuç itibariyle doğru olduğundan bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Tazminat istemi hakkında yapılan incelemede,
Şikayet dilekçesinde, kendilerine haciz ihbarnamesi gönderilen şirketlerin İİK’nın 89/4 maddesi uyarınca tazminata mahkum edilmesi talep edilmesine rağmen, bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
Kanuna aykırı ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 10/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.