Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/552 Esas 2019/3430 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/552
Karar No: 2019/3430

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/552 Esas 2019/3430 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davasıyla ilgili olarak yapılan muhakeme sonucunda, ilk derece mahkemesi davalı kadının kusuru ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verdi. Ancak, davacı erkeğin istinaf kanun yoluna başvurması üzerine yapılan incelemede, Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi 26.09.2017 tarihli kararıyla, tarafların birlikte yaşadıkları sırada sürekli yüksek sesle tartıştıkları, karşılıklı olarak hakaret ve küfür ettikleri, davalı kadının süresi içerisinde cevap dilekçesi vermeden davacı tarafından ileri sürülen vakıaları inkar ettiği ve herhangi bir vakıa ileri süremeyeceği için boşanmaya neden olan olaylarda davalı kadının tamamen kusurlu olduğu kararına varmıştır.
Ancak, toplanan delillerden davalı kadına yüklenen hakaret ve küfür vakıalarına davacı erkek tarafından dayanılmadığı, usulünce ileri sürülmeyen bu vakıanın kadına kusur olarak yüklenemeyeceği, ayrıca tarafların evlilik birliğini devam ettirdikleri ve davacı tarafça affedilen en azından hoşgörü ile karşılanan bu eylemlerin af kapsamında kaldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, kadının boşanmayı gerektiren kusurlu bir davranışı kanıtlanamadığından, davacı erkeğin boşanma davasının reddi gerekmektedir.

2. Hukuk Dairesi 2018/552 E. , 2019/3430 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesince, davalı kadının bir kusuru ispatlanamadığı gerekçesiyle davacı erkeğin boşanma davasının reddine karar verilmiş, davacı erkeğin istinaf kanun yoluna başvurması üzerine, görevli ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesinin 26.09.2017 tarih 2017/707 esas-2017/839 karar sayılı kararı ile “Tarafların birlikte yaşadıkları sırada sürekli yüksek sesle tartıştıkları, karşılıklı olarak hakaret ve küfür ettikleri, davalı kadının süresi içerisinde cevap dilekçesi vermeyerek davacı tarafından ileri sürülen vakıaları inkar etmiş olduğu ve herhangi bir vakıa ileri süremeyeceği, taraflar arasındaki tartışmaların sürekli olması nedeniyle önceki olayları affetmenin söz konusu olmadığı; bu bakımdan boşanmaya neden olan olaylarda davalı kadının tamamen kusurlu olduğu” gerekçesiyle davacı erkeğin boşanma davasının kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince davalı kadın tam kusurlu bulunarak erkeğin boşanma davasının kabulüne karar verilmiş ise de; toplanan delillerden kadına yüklenen hakaret ve küfür vakıalarına davacı erkek tarafından dayanılmadığı, usulünce ileri sürülmeyen bu vakıanın kadına kusur olarak yüklenemeyeceği kaldı ki, bu vakıanın mevcut delil durumuna göre de ispatlanamadığı boşanma davasına dayanak alınan hakaret ve küfür vakıalarından sonra tarafların evlilik birliğini devam ettirdikleri, davacı tarafça affedilen en azından hoşgörü ile karşılanan bu eylemlerin af kapsamında kaldığı, bu itibarla da bu vakıaların kadına kusur olarak yüklenmeyeceği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında, kadının boşanmayı gerektiren kusurlu bir davranışı kanıtlanamadığından davacı erkeğin boşanma davasının reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesinin 26.09.2017 tarih 2017/707 esas - 2017/839 karar sayılı kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 26.03.2019 (Salı)