10. Hukuk Dairesi 2013/24511 E. , 2014/1330 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, 2926 ve 5510 sayılı Kanunlar kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı Kurum avukatının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağı, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun geçici 7. maddesi delaletiyle mülga 2926 sayılı Kanunun 2, 3, 6, 9 ve 10. maddeleridir.
Mahkemece, dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına şeklinde karar verilebilmesi için, uyuşmazlık konusu çekişmenin ortadan kalkması, başka bir anlatımla, her iki tarafın da davanın esası hakkında karar verilmesinde hukuki yararının kalmamış olması gerekir. Kurumca, davacının, yargılama aşamasında 01.06.2002-22.02.2013 tarihleri arasında anılan yasal düzenlemeler çerçevesinde sigortalı olarak tescil edildiği, talebe konu 01.01.1997-01.06.2002 tarihleri arasındaki dönemin Kurumca kabul edilmediği, 26.12.2011 tarihli ilk mahkeme kararında, 01.01.1997-01.06.2002 tarihleri arasındaki döneme yönelik talebin ret edildiği ve bu hususun temyiz incelemesinden geçerek kesinleştiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, Mahkemece, 01.01.1997-01.06.2002 tarihleri arasındaki süreye yönelik talebin reddine, 01.06.2002-25.10.2010 tarihleri arasındaki döneme yönelik talep hakkında ise, anılan dönemin Kurumca yargılama aşamasında kabul edilmesi nedeni ile konusu kalmadığından esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1. bendinin silinerek, yerine, “1-Davacının 01.01.1997-01.06.2002 tarihleri arasına yönelik talebinin reddine, 01.06.2002-25.10.2010 tarihleri arasına yönelik talebin Kurumca davacının yargılama aşamasında anılan dönemde sigortalı olarak tescil edilmesi nedeni ile konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına,” sözcüklerinin yazılmasına, 3. bendin sonuna “davanın kısmen ret edilmesi nedeni hüküm tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret tarifesi gereği 1320,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine,” sözcüklerinin eklenmesine, 4. bende “yargılama giderinin” sözcüklerinden sonra gelmek üzere “kabul ret oranına göre takdiren 47.73 TL.sinin “ rakam ve sözcüklerinin eklenmesine ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.
