Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/11185 Esas 2016/11024 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11185
Karar No: 2016/11024
Karar Tarihi: 22.12.2016

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/11185 Esas 2016/11024 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, emaneten aldığı katılana ait römorku satmak suretiyle güveni kötüye kullanma suçundan 3.600 TL ve 600 TL adli para cezasına çarptırılmıştır. Ancak, yasa koyucunun adli para cezası öngördüğü suçlarda hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayin edilmesi gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamaktadır. Bu nedenle, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde tayin edilmesi hükmün bozulmasına neden olmuştur. Ayrıca, suçun uzlaştırmaya tabi olduğu ve etkin pişmanlık hükümlerinin suçlara uygulanması konusunda yapılan kanun değişikliği nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: Türk Ceza Kanunu'nun 155/1, 52/2-4 ve 50/1-a maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253 maddesinin 3. fıkrası, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

23. Ceza Dairesi 2015/11185 E. , 2016/11024 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 52/2-4 ve 50/1-a maddeleri gereğince sanığın 3.600 TL ve 600 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kısa ve gerekçeli kararda, “sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/4. maddesi gereğince taksitlendirilmesine karar verilmesine rağmen, ayrıca 52/4. maddesi uyarınca, adli para cezasının ödenmesi için mehil verilmesine yer olmadığına” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Sanığın emaneten aldığı katılana ait römorku satmak suretiyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda; Sanığın savunması, katılan beyanı, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre mahkemenin suç vasfına ve sübuta yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;
1-)02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253 maddesinin 3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin metinden çıkartılmış olması ve sanığın üzerine atılı basit güveni kötüye kullanma suçunun uzlaştırmaya tabi olması karşısında söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-)Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 30 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.