Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/9704 Esas 2015/18986 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı ve fazla mesai ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin davalıdan alınarak haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini savurarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Somut olayda; davalı işyerinde 27.09.2007-04.07.2012 tarihleri arasında paketleme ve ambalaj bölümü işçisi olarak çalışan davacının iş sözleşmesi davalı tarafından, şirket talimatlarına, işveren tarafından belirlenen çalışma kurallarına, işyerinin genel politikalarına uyması konusunda verilen sözlü uyarılar ve özellikle yazılı ihtarlara rağmen davacının çalışmasında düzelme görülmediği gerekçeleri ile 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25/II- (h) maddesi gereğince feshedilmiştir.
Dosyada yer alan teftiş rapor içeriği, davacı imzalı kişisel koruyucu malzeme teslim ve taahhüt formu, işyeri fotoğrafları ile davalı işverenlik tarafından düzenlenen ihtar yazıları göz önüne alındığında; davacının dosya kapsamı ile sabit olan, yapılan ihtarlara rağmen çalışma esnasında kulak koruyucu, toz maskesi ve koruyucu gözlük kullanmaması şeklindeki eylemlerinin davalı feshi için haklı sebep oluşturduğu anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca, kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.