9. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2851 Karar No: 2016/6090 Karar Tarihi: 09.06.2016
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/2851 Esas 2016/6090 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararına göre, sanık için \"kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma\" suçu işlendiği tespit edilmiş ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Ancak, kararın kanun yolları hakkında bilgi içermemesi nedeniyle hukuki değerden yoksun olduğu belirtilmektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2012 tarihli kararına göre, yine de \"tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına\" ilişkin kararın itiraz kanun yoluna tabi olduğu ve incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, Anayasa'nın 40/2, 5271 sayılı CMK'nın 34/2, 231/2 ve 232/6 maddelerine referans verilerek, kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcı gibi bilgilerin hüküm fıkrasında açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nın 267 ve devamı maddeleri ile TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrasıdır.
9. Ceza Dairesi 2015/2851 E. , 2016/6090 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Sulh Ceza Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; sanığın yüzüne karşı verilen 04.03.2008 tarihli kararda kanun yolu mercii, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının belirtilmemesi karşısında; mahkemece verilen 31.12.2008 tarihli mahkûmiyet hükmünün hukuki değerden yoksun olduğu, sanığın 30.01.2009 tarihli kanun yoluna başvurma dilekçesinin 04.03.2008 tarihli karara yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen
cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 09.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.