Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/9512 Esas 2015/18967 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, fazla mesai ve hafta tatili ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde altı yıl süre ile itfaiye şoförü olarak çalıştığı dönemde yapmış olduğu fazla çalışma ve hafta tatili ücretlerinin ödenmediğini beyanla söz konusu alacakların hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ödenmeyen fazla mesai ve hafta tatili alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Dairemizce takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışmanın taktiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda davacının fazla mesai ücretinin dayandığı puantaj kayıtlarında işe giriş-çıkış saatleri belirli değildir.Bu nedenle hesaplanan fazla mesai alacağının tümü ile kayda dayandığından söz edilemez. Davacının fazla mesai hesabının dayandığı puantaj kayıtlarında giriş-çıkış saatleri belirtilmediği halde fazla mesai ücretinden takdiri indirim
yapılmaması hatalı olup, hesaplanan fazla mesai ücretinden %30 "dan az olmamak üzere takdiri indirim yapılması gerekirken bu durum göz ardı edilerek karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalı işyerinde uygulanan toplu iş sözleşmesinin ilgili maddesine göre pazar günü çalışan işçiye ertesi gün çalışmadığı takdirde bir yevmiye ödeneceğinin kararlaştırıldığı anlaşılmaktadır. Davacının kabul edilen çalışma düzenine göre çalıştığı pazar günleri sonrası izin kullandığı çekişmesizdir.Bu nedenle davacının çalıştığı pazar günleri sonrası izin kullandığı halde hiç izin kullanmamış kabul edilerek iki yevmiye üzerinden hafta tatili alacağı hesaplanması isabetsizdir. Davacının pazar günü çalışması akabinde izin kullandığı gözetilerek hafta tatili alacağının bir yevmiye üzerinden hesaplanmalıdır.Yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine kesin olarak 01.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.