3. Ceza Dairesi Esas No: 2018/10013 Karar No: 2019/5489 Karar Tarihi: 14.03.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10013 Esas 2019/5489 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği belirtiliyor. İlk olarak, sanık hakkında hakaret suçundan mahkumiyet kararı verildiği ancak adli para cezalarının kesinleştiği belirtilerek temyiz itirazlarının reddedildiği ifade ediliyor. Ardından, sanığın kasten yaralama suçuyla mahkum edildiği ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal ettiği ancak bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtiliyor. Yapılan yargılamaların sonucuna göre, sanık ve müdafiinin temyiz itirazlarının reddedilmesine ve hükmün onaylanmasına karar verildiği belirtiliyor. Kanun maddelerine gelince, adli para cezaları için 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde, TCK'nin 53. maddesi için de Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı geçerli sayılıyor.
3. Ceza Dairesi 2018/10013 E. , 2019/5489 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Hükmolunan adli para cezalarının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunu"nun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanık ve müdafiinin temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.