MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 10/11/2015 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/03/2017 günlü karara karşı davalı ..."nın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun kabulüne, ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/757 esas 2017/91 karar sayılı kararının HMK"nın 353/1-b.2 maddesi uyarınca kaldırılarak davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/09/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ve davalılardan ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL’dir.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 41.530,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
Somut olayda, davacılardan ... 70.000,00 TL, davacılardan ... ve ... ayrı ayrı 50.000,00’er TL manevi tazminat isteminde bulunmuş, ilk derece mahkemesince davacılardan ... için 20.000,00 TL, ... ve ... için ayrı ayrı 15.000,00’er TL manevi tazminata hükmedilmiş; davalılardan ... vekilinin istinaf başvurusunun Bölge Adliye Mahkemesince kabulü ile karar kaldırılarak ... için 18.000,00 TL, ... ve ... için ayrı ayrı 13.000,00’er TL manevi tazminata hükmedilmiş; bu karara karşı davacılar ve davalılardan ... tarafından temyiz yoluna başvurulmuştur.
Davacılar ilk derece mahkemesince verilen karara karşı istinaf başvurusunda bulunmayarak ilk derece mahkemesince hükmedilen miktarlara bir itirazları olmadığını göstermişler ve istemlerini ilk derece mahkemesince hükmedilen miktarlarla sınırlamışlardır. İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar yönünden temyiz sınırı her dava arkadaşının davası için ayrı ayrı belirlenecektir. Şu halde, temyize konu edilen miktarlar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Bu nedenle, davacılar vekili ve davalılardan ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekili ve davalılardan ... vekilinin temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesine GÖNDERİLMESİNE ve davacılar ile temyiz eden davalıdan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 23/12/2019 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.