Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2024 Esas 2019/8238 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2024
Karar No: 2019/8238
Karar Tarihi: 15.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2024 Esas 2019/8238 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak temyiz edenler, yani sanık ve müdafii dosyayı inceleyerek mahkemenin kararının bozulmasını talep etmişlerdir. Bozma talebi de kabul edilmiştir. Kararda belirtildiği üzere, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi uyarınca hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre, Yasa'nın 66/1e ve 67/2-d maddelerinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımı hesaplanmalıdır. Bu zamanaşımı, sanığın ikinci suçu işlediği tarih olan 14/08/2015 tarihine kadar durmuştur. Ancak mahkeme, sanığın ilk mahkumiyet tarihi olan 09/07/2007 tarihinden, son mahkumiyet tarihi olan 18/04/2018 tarihine kadar olan süreyi göz ardı etmiştir. Bu nedenle karar bozulmuş ve sanık hakkında açılan kamu davası, kanunda belirtilen zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 66/1e ve 67/2-d maddeleri, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8 ve 322. maddeleri.

13. Ceza Dairesi 2019/2024 E. , 2019/8238 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 66/1e ve 67/2-d maddelerinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımının, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 13/03/2013 ila deneme süresi içinde ikinci suçu işlediği 14/08/2015 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu gözetilerek ilk mahkumiyet tarihi olan 09/07/2007 gününden son mahkumiyet tarihi olan 18/04/2018 gününe kadar geçmiş bulunduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiini temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8 maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 15/05/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.