17. Hukuk Dairesi 2016/4190 E. , 2019/362 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar nedeniyle manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davacılar vekili ile davalılar ... ve ... vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili dava dilekçesinde, davalılardan ..."e ait diğer davalının sevk ve idaresindeki araçla ... idaresindeki aracın çarpışması sonucu müvekkillerinin yaralandığını, bu nedenle uzun süre tedavi gördüklerini, olayda ..."in mutlak kusurlu olduğunu, diğer davalının araç sahibi olduğunu olay nedeni ile yaralanan müvekkillerinin manevi zarara uğradıklarını, bu nedenlerle her bir müvekkili için 3.000,00"er TL olmak üzere toplam 24.000,00 TL manevi tazminatın faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili cevap dilekçesinde davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile, davacılar ..., ..., ..., ..., ... ve ... için 1.500,00"er davacılar ... ve ... için 1.000,00"er TL manevi tazminatın 24/07/2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile bu davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalı asıl ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacılar vekili ve Davalı asıl ... ve davalı ... vekilinin hükmedilen tazminatlara ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;6100 Sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’ye çıkarılmıştır. Temyize konu kararda, davalılar aleyhine hükmolunan maddi tazminatların, davacılar ..., ..., ..., ..., ... ve ... için 1.500,00"er TL, davacılar ... ve Mustafa için 1.000,00"er TL olduğu görülmektedir. Karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, temyiz eden davalılar yönünden davacıların tamamı için hüküm altına alınan manevi tazminatlar, temyiz eden davacılar vekili yönünden ise, davacılar ..., ..., ..., ..., v ve ... için hükmedilen manevi tazminatlar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davacılar vekilinin, davacılar ..., ..., ..., ..., ... ve ... yönünden, davalı asıl ... ve davalı ... vekilinin ise tüm davacılar yönünden temyiz istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına;manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56. (BK"nun 47.) maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre; davacılar vekilinin, davacılar ... ve ... için hükmedilen manevi tazminata yönelik ve yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının ise reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı asıl ... ve ... vekilinin temyiz
dilekçelerinin, davacıların tamamı lehine hükmolunan tazminatlar yönünden, davacılar vekilinin ise, davacılar ..., ..., ..., ..., ... ve ... yönünden hükmedilen tazminatlar yönünden mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin, davacılar ... ve ... için hükmedilen manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 19,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar ... ve ..."e geri verilmesine 17/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.