Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı (kadın) tarafından, kusur belirlemesi, nafakaların miktarları ve reddedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; davacı-davalı kocanın güven sarsıcı davranışlar içine girdiği, evlilik birliğinden kaynaklanan görevlerini yerine getirmediği; bu nedenle de boşanmaya neden olan olaylarda tamamen kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Buna karşılık davalı-davacı kadının boşanmayı gerektirecek bir kusurunun kanıtlanamadığı görülmektedir. Davalının boşanmayı kabul etmesi, anlaşmalı boşanma dışında hukuki sonuç doğurmaz. Davacı-davalı kocanın boşanma davasının kabulü hatalı olmakla birlikte; davalı-davacı kadının bu yöne ilişkin bir temyizi bulunmadığından yanlışlığa işaret edilmekle yetinilmiştir.
2- Davalı-davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a) Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
b) Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere evlililik birliğinin temelinden sarsılmasına ve boşanmaya neden olan olaylarda, davacı-davalı kocanın güven sarsıcı davranışları ve birlik görevlerini yerine getirmemesine yönelik kusurlu davranışlarının sebep olduğu; davalı-davacı kadına yüklenebilecek bir kusurlu davranışın kanıtlanamadığı anlaşılmaktadır. Durum böyleyken; mahkemenin tarafları eşit kusurlu kabul etmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak da davalı-davacı kadının maddi (TMK. m. 174/1) ve manevi (TMK. md. 174/2) tazminat taleplerinin reddi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2-b bendinde gösterilen sebeplerle kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden kadın yararına BOZULMASINA, hükmün bozma kapasamı dışında kalan temyize konu diğer yönlerinin ise 2-a bendinde belirtilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.17.01.2013 (Prş.)