Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/2149 Esas 2019/6193 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2149
Karar No: 2019/6193
Karar Tarihi: 19.12.2019

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/2149 Esas 2019/6193 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2018/2149 E.  ,  2019/6193 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 19/02/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem (trafik kazası) sebebiyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 02/06/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacılar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ...’ın tüm, davacılardan ...’ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2-Davacı ...’ın diğer temyiz itirazlarına gelince;
    Davacılar vekili, davalının sevk ve idaresindeki aracın, davacılardan ...’ın yolcu olarak bulunduğu motosiklete çarpması neticesinde yaralandığını, yaralanması sebebiyle davacı ... ve yakınları diğer davacıların maddi kayba uğradıklarını ve olay sebebiyle büyük üzüntü duyduklarını belirterek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
    Davalı, cevap dilekçesi sunmamıştır.
    Mahkemece, davacı ... bakımından davanın kısmen kabulüne, davacılar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... bakımından reddine karar verilmiştir.
    Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 10. maddesinde “(1) Manevi tazminat davalarında avukatlık ücreti, hüküm altına alınan miktar üzerinden Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (4) Manevi tazminat davasının, maddi tazminat veya parayla değerlendirilmesi mümkün diğer taleplerle birlikte açılması durumunda; manevi tazminat açısından avukatlık ücreti ayrı bir kalem olarak hükmedilir.” ve aynı tarifenin 13. maddesinde “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 9 uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10uncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.” düzenlemeleri bulunmaktadır.
    Şu durumda; davacı ...’ın kendisini vekille temsil ettirmiş olması ve manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verildiği dikkate alındığında davacı ... lehine kabul edilen manevi tazminat açısından vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru olmamıştır. Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no"lu bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının 6 nolu bendinin silinirek, yerine “ davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlı Asgari Ücret Tarifesine göre; maddi tazminat açısından 40 TL ve manevi tazminat açısından 1.800,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacı ...’a verilmesine,” ifadesinin yazılmasına, davacılar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ..."ın tüm, davacı ...’ın diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle reddi ile kararın davacı ... yararına düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve davacılardan ..."dan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.