Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2017/2999 Esas 2018/1200 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Taraflar arasındaki “işçilik alacağı" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Ankara 13. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 08.04.2014 gün ve 2013/526 E.-2014/332 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin 24.09.2014 gün ve 2014/15194 E.- 2014/25416 K. sayılı kararı ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.


HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek dosyadaki bilgi ve belgeler okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, işçilik alacaklarının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, davalı vekilinin temyizi üzerine karar, Özel Dairece bozulmuştur.
Mahkeme önceki kararında direnmiş olup, direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Direnme yolu ile Hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık; somut olay bakımından fark alacak miktarlarının tespiti bakımından yapılan yevmiye tespiti sırasında 01.01.1990-31.12.1991 yürürlük süreli 7. Dönem ve 01.01.1992-31.12.1992 yürürlük süreli 8. Dönem Toplu İş Sözleşmelerinin ücret zammını düzenleyen hükümleri karşısında, davacı işçinin 31.12.1991 tarihindeki yevmiyesine %26,1 oranında endeks sayısı eklenmesinin mümkün olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Hukuk Genel Kurulunca yapılan görüşmeler sırasında işin esasına geçilmeden önce, kararda hüküm altına alınan miktar 2.131-TL bilirkişi raporundaki hesap edilen miktar 2.217,50 TL olup davacının davalı İdare nezdindeki çalışmasının devam edip etmediğinin dosya kapsamından anlaşılamadığı dikkate alındığında, direnme kararının karar tarihinde geçerli temyiz edilebilirlik sınırı olan 2.270-TL"nin altında kalıp kalmadığı, burada varılacak sonuca göre temyiz isteminin esastan incelenmesinin mümkün olup olmadığı ön sorun olarak tartışılıp değerlendirilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca hüküm altına alınan miktar göz önünde bulundurulduğunda direnme kararının karar tarihinde geçerli olan 2.270-TL tutarındaki temyiz edilebilirlik sınırının altında kalıp kalmadığının ve bu durumda esastan temyiz incelemesi yapılmasının mümkün olup olmadığının tespiti bakımından davanın ileriye dönük yevmiye hesabını ve diğer alacakları etkileyen yönünün bulunması nedeniyle davacı işçinin davalı İdare nezdindeki çalışmasının devam edip etmediğinin belirlenmesi gerektiği, ancak dosya içinde bu hususun belirlenmesine yarar davacı işçiye ait şahsi sicil dosyası ile hizmet döküm cetveli bulunmadığı, bu durumda anılan eksikliğin tamamlanması için dosyanın Mahkemesine geri çevrilmesi gerektiği oy birliği ile kabul edilmiştir.
O hâlde bu eksikliklerin tamamlanması için dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı noksanlığın tamamlanması için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 13.06.2018 gününde oy birliği ile karar verildi.