Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/11113 Esas 2016/11003 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11113
Karar No: 2016/11003
Karar Tarihi: 21.12.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/11113 Esas 2016/11003 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararda, finansal kiralama sözleşmesi uyarınca teslim edilen traktör borcunun ödenmediği, traktörün iade edilmediği ve sanık tarafından saklandığı iddia edildiği ve sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği belirtiliyor. Ancak, finansal kiralama sözleşmesinden doğan davaların ticari dava niteliğinde olduğu yönündeki kanun düzenlemesinin inceleme tarihinde yürürlükte bulunmadığı ve traktörün ticari bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralanmadığı anlaşıldığı için sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor. Kararda, sanığın 5237 sayılı TCK'nın 155/1. maddesi uyarınca güveni kötüye kullanma suçunu işlediği belirtiliyor. Kanun maddesi etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile ilgili ibareyi içerdiğinden sanığın uzlaştırmaya tabi olabileceği de belirtiliyor. Kanun maddesi açıklamalarına göre; 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 155/1. maddesi: \"Bir kimseye yarar sağlamak amacıyla, gerçeğe aykırı bilgi veya belge düzenleyen, kullanan veya resmi belgeyi bozan kamu görevlisi veya müfettiş tarafından, altı aydan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.\"

23. Ceza Dairesi 2015/11113 E. , 2016/11003 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 155/2, 62, 53 ve 51. maddeleri gereğince 1 yıl hapis ve 80 TL adli para cezası, hapis cezasının ertelenmesi, 3 yıl denetim süresi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan şirket ile sanık arasında yapılan finansal kiralama sözleşmesi uyarınca teslim edilen traktöre dair borcun usulüne uygun tebliğ edilen ihtarnameye rağmen ödenmediği, söz konusu malın iade edilmediği ve sanık tarafından saklandığının ikrar edildiği iddia edildiği olayda,
Sanık ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan mülga 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunundaki, sözleşmeden doğan davaların ticari dava niteliğinde bulunduğu yönündeki 31. madde hükmüne benzer bir düzenlemenin inceleme tarihinde yürürlükte bulunan 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nda yer almaması ve finansal kiralama sözleşmesinin tarafı konumunda bulunan sanığın kira konusu aracı ticari bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralamamış olduğunun anlaşılması karşısında; eylemin 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu bu nedenle 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin metinden çıkartılmış olması ve sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunun uzlaştırmaya tabi olması karşısında söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.